TOVLAMAQ₂

f. Dilə tutmaq; aldatmaq, başdan çıxarmaq, yoldan çıxarmaq.
[Süleyman bəy:] Məni tovlayan çörəkçi Qulunun uşaqları oldular… Ə.Haqverdiyev.
Nə qədər müəllim [Tapdığı] tovladı, müəllimin arvadı onu dilə tutdusa da, heç kəsə qulaq asmadı. Ə.Vəliyev.

◊ Başını tovlamaq – bax baş.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TOVLAMAQ TOVLAMAQ [Ağa Mərdan:] Gərək mən onları bura gətirib tovlayam ki, xilaf şəhadət etsinlər (M.F.Axundzadə); DİLƏ TUTMAQ Hacı: Sən get dilə tut, boynuna
  • TOVLAMAQ aldatmaq — azdırmaq
  • TOVLAMAQ yellətmək — tərpətmək — oynatmaq

Etimologiya

  • TOVLAMAQ 1. Ədəbi dilimizdə 2 əsas mənası var: 1.1 “Hərəkət etdirmək”.  1.2 “dilə tut­maq, aldatmaq”. Dialektlərdə (Qazax, Şamaxı
TOVLAMAQ₁
TOVLANMA

Digər lüğətlərdə