1. Turşumasına səbəb olmaq; qıcqırtmaq. Qatığı turşutmaq. Südü turşutmaq.
2. “Üzünü “, “üz-gözünü” və s.
sözlərlə məc. – narazılıq, məmnunsuzluq əlaməti olaraq üz-gözünü yığmaq, büzüşdürmək, qaşqabağını tökmək.
Bu əsnada şeyx cənabları birdən üzünü naxoş kimi turşudub əlini qoyur belinə və “boy-boy” deyib üzüqoylu düşür.
Əmrah üzünü narazılıqla turşutdu.