1. Əsaslı, yerli-yerində, sübutlu, inkaredilməz, hədəfə düşən, düzgün, dəqiq. Tutarlı sübut. Tutarlı cavab.
– Lakin bir adamı yıxmaq üçün tutarlı bir bəhanə də lazımdır.
Vəkilin tutarlı dəlillərini; Eşidib, az qalır, qalxıb əl vura.
2. Bərk, möhkəm. Tutarlı zərbə.
– Uşaq [Əkbərin] baldırına tutarlı bir çubuq çəkib gülə-gülə qaçdı.