TƏMƏNNA

is. [ ər. ]
1. Arzu, istək, dilək, xahiş.
Bəxti-mənhusimə bax, mən bu təmənnada ikən; Şişməyə başladı indi üzü qarə cigərim. M.Ə.Sabir.
Var idim çoxdan ol təmənnadə; Dolaşaydım çıxıb bu səhradə. A.Səhhət.

□ Təmənna etmək – rica etmək, xahiş etmək.
Vaqif durnalardan təmənna eləyir ki, intizarını çəkdiyi və sorağında olduğu alagözlü həmdəmdən, görsünlər, ona bir xəbər … gətirə bilərlərmi? F.Köçərli.
[Şamo:] Mən özüm şəxsən sizdən heç bir şey təmənna etmirəm. S.Rəhimov.

2. Müəyyən məqsədlə edilən yaxşılıq, kömək.
O heç bir kəsin təmənnasını qəbul etmir. Ə.Vəliyev.

// Arzu olunan şey, tələb, məqsəd.
[Pristav Mürsələ:] Sənin Turaclıya nə təmənna ilə gəldiyin də mənə məlumdur. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TƏMƏNNA təmənna bax arzu; xahiş
  • TƏMƏNNA istək — arzu — umma — yalvarma — dilək — rica — təvəqqə

Etimologiya

  • TƏMƏNNA Ərəb sözüdür, ərəblərdə təmənni kimi də işlədilir, “arzu”, “xahiş” demək­dir. Qərb dialektlərində təmənnaş sözü “xudahafizləşmək”, “görüşmək” anlamını
TƏMƏLSİZ
TƏMƏNNASIZ

Digər lüğətlərdə

дооригина́льничаться заерши́ться зано́зистость корриги́ровать недогру́з утра́фить хиру́рги боро́дка кору́нд моё напрями́к поме́шивание посуди́те синхрониза́ционный утяну́ть adage contagion folliculous responder vicious circle ведь кулон нониус сумерки фельдмаршальский