ə. 1) birləşmə, bitişiklik; 2) sevgiliyə qovuşma; vüsal.
ə. 1) birləşmə, bitişiklik; 2) sevgiliyə qovuşma; vüsal.
is. [ər.] klas. Sevgilisi ilə qovuşma; vüsal. Ruzü şəb vəslin xəyalı canda qaldı yadigar. Xətayi. Könlüm evi xərabtər oldu fəraqdan; Vəslin bu mülkü e
Tam oxu »сущ. устар. соединение с возлюбленной; vəslə yetmək соединиться, слиться воедино с любимой
Tam oxu »[ər.] сущ. клас. вичин ярдив (кӀанидав) агакьун; вуьсал; vəslə yetmək агакьун (кӀанидав).
Tam oxu »