XÜRUC

is. [ ər. ] klas. Çıxma, bayıra çıxma.
□ Xüruc etmək – çıxmaq.
… o İskəndər Rumi idi ki, Məqduniyyə adlı ufaq bir ölkədən xüruc eləmişdi və gəlmişdi Əcəm ölkəsindəki bütün atəşgədələri dağıtmışdı… Ə.Məmmədxanlı.

// Zühur etmə, zahir olma, ortaya çıxma.
[Axund:] Yəqin dünyanın axırı və Dəccalın xürucu yaxınlaşıb. Ə.Haqverdiyev.

XÜRRƏM
XÜSUS

Digər lüğətlərdə

вы́желтеть гарпу́нный земледе́лец нечистопло́тность о́никсовый переча́хнуть поча́ток презо́рство прусса́чка трапецеви́дный втуз неповтори́мо пушка́рский бахорить capitula exhibitive grassy hagi- penny-father prettyish safeblower summa cum laude three point landing прописывать эжектор