XÜRUC

is. [ ər. ] klas. Çıxma, bayıra çıxma.
□ Xüruc etmək – çıxmaq.
… o İskəndər Rumi idi ki, Məqduniyyə adlı ufaq bir ölkədən xüruc eləmişdi və gəlmişdi Əcəm ölkəsindəki bütün atəşgədələri dağıtmışdı… Ə.Məmmədxanlı.

// Zühur etmə, zahir olma, ortaya çıxma.
[Axund:] Yəqin dünyanın axırı və Dəccalın xürucu yaxınlaşıb. Ə.Haqverdiyev.

XÜRRƏM
XÜSUS

Digər lüğətlərdə

бантуста́н вы́тачать контактёрша отвоёвываться отри́нуть переконфу́зить переупако́вывание у́треня по́длость ревни́тельница сцепля́ться печура полба final straight hagiographer hound out hydraulics lantern slide night shift городошник договорённость затворить зорко колобок настроить