XORULDAMAQ

f.
1. Yuxuda ikən xorultu (xor-xor) səsi çıxartmaq.
Bir azdan sonra rəfiq başladı xoruldamağa. Ə.Haqverdiyev.
Çay hazırlanmış olduğu vaxt Murad bəy mürgüləyir, Cavad bəy xoruldayaraq yuxulayırdı. T.Ş.Simurq.

2. məc. Bərk yatmaq, yuxuda olmaq.
Bahadır atlar bağlanan yerə gedib, gördü ki, Novruz xoruldayır. N.Nərimanov.
Ara-sıra səkinin üstündə və meydanlarda uzanıb xoruldayanlara da rast gəlmək olur. M.İbrahimov.

3. “Mır-mır” səsi çıxartmaq; mırıldamaq. Pişik bərk xoruldayır.
4. məc. Mırıldanmaq, deyinmək, donquldanmaq.
[Cənnətəli ağa:] Belə iş olarmı, ay camaat, … həm darımı yesin, həm də mənə xoruldasın. N.Vəzirov.

Etimologiya

  • XORULDAMAQ Təqlidi sözdən (xorultu) əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
XORULDAMA
XORULTU

Digər lüğətlərdə