XOŞXASİYYƏT

sif. [ fars. xoş və ər. xasiyyət] Xoş, yumşaq, mülayim, yaxşı xasiyyəti olan. Xoşxasiyyət adam.
[Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasiyyət adamdı. M.İbrahimov.
O, mehriban, gülərüzlü; Xoşxasiyyət bir nənədir. M.Dilbazi.
Ələddinin həyat yoldaşı Qızxanım da əri kimi xoşxasiyyət, üzügülər bir qadın idi. H.Seyidbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • XOŞXASİYYƏT XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qo
  • XOŞXASİYYƏT rəhmli — rəhmdil — mərhəmətli
XOŞHALLIQ
XOŞXASİYYƏTLİ

Digər lüğətlərdə