çömbəlmə
1. f.is. кил. çömbəlmək; 2. нареч. кил. çömbələn¹, çömbələk.
I сущ. от глаг. çömbəlmə, приседание II нареч. на корточках, на корточки. Çömbəlmə oturmaq: 1. сидеть на корточках (согнув ноги в коленях и держась на