1. Dəf çalıb oxuyan və göbək atmaq kimi rəqslər oynayan rəqqasə (başlıca qaraçı qızlardan olur).
[Şəhrəbanu xanım:] [Hatəmxan ağa] israğagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazırdı ki, Şamaxı çəngilərinin vədəsini alsın, toya göndərsin.
2. Əxlaqsız, həyasız qadın mənasında.
[Ziba xanım:] Sənin [vəzirin] gözün örtülüb, uyubsan bir çənginin məkrinə, felinə, təmiz adını-sanını itiribsən.
// Eyni mənada söyüş kimi işlədilir.
[Məşədi Ağabanı Haf Səkinəyə:] Ağız, ay mütrüb, ay çəngi, mən sındırmalı qoz degiləm sındırasan!