sif. Üçbucaqlı, üçguşəli
прил. 1. трёхцветковый 2. устар. см. üçkünc
üçgül
прил. пуд-пипӀен.
“Gül” sözünün “bucaq” mənası da var. Üçgül “üç bucağı (küncü)” olan deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)