ƏHLİYYƏT

is. [ ər. ]
1. Ləyaqət, iqtidar, etibarlılıq, səlahiyyət. Əhliyyəti çatmır. Bu işdə onun əhliyyəti var.
2. Əhli etmə, ələ öyrətmə.
Buna görə də onları bir ev quşu kimi əhliyyətə almağı və həyata öyrətməyi bacarmalıyıq. M.S.Ordubadi.

ƏHLİLƏŞMİŞ
ƏHMƏDİ-BİQƏM

Digər lüğətlərdə

бушме́нка диора́мный курси́вный обескро́вление обна́шивание обу́ривать оди́ножды ко́ваный крап крини́ца налакиро́вываться патроне́сса подзадо́ривать покрути́ть голову фигля baldicoot biosatellite cabana set casebook Ismailian jumble sale windshield равноправие сумняся христианка