ƏLƏFİYYAT

is. [ ər. “ələf” söz. cəmi] Cürbəcür otlar.
O deyirdi ki, Avropa həkimləri ələfiyyatdan bixəbərdirlər. Qantəmir.
Ha zamandansa Məsmə eşitmişdi ki, dərmanların yaxşısı ələfiyyatdır. Mir Cəlal.

ƏLƏF
ƏLƏFİYYATÇI

Digər lüğətlərdə