1. Ədəb və tərbiyədən məhrum, yaxşı tərbiyə görməmiş, cəmiyyətdə özünü apara bilməyən. Ədəbsiz adam. Ədəbsiz oğlan.
– Ey üzü qarə, füzul, ədəbsiz; Heç bilmədiniz nədir ədəbsiz!
// Zərf mənasında. Ədəbsiz danışmaq.
// İs. mənasında.
Arvad dəcəllərə acıqlandı: – Ədəbsizlər, qanacaqsızlar, … yazıqla nə işiniz var?
2. Ədəb qayda-qanunlarına uyğun gəlməyən, nalayiq. Ədəbsiz söz. Ədəbsiz hərəkət.
– [Mürtəcelər] …bu vaxta qədər heç bir kağıza sığmayan ədəbsiz küçə söyüşlərinə qədər … yazırdılar.