PREDİKATİV

sif. [ lat. ] mənt. qram. Predikat funksiyasında işlənən, predikat olan. Predikativ zərf.
PREDİKÁT
PREDİKATİVLİK
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

бастио́нный ка́пать кто́-то махао́н повто́рный сма́лу торчко́м ви́ра догоня́лочки завиту́шка кара́т копе́ечка ры́царски скоропо́ртящийся complexometry daybreak disorderliness does eminent domain half-bound phasic development Shantarskie Islands stanchion скальпель четырёхструнный