Bax: çadirşəb.
Çarşab sözünün əsli. Prof. B.Əhmədov “Etimologiya lüğəti”ndə çarşab sözünün çadır və şəb sözlərindən əmələ gəldiyini, “gecə çadırı”, “qara çadır” məna
Çağ olmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yedilər, içdilər, keflər kökəldi, damaqlar çağaldı, inciklik yaddan çıxdı
Çağlayaraq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Quyu, çuxur, çala. Başına döndüyüm gözəllər xanı, Salıblar dərmansız azara məni, Yusiftək düşmüşəm Misrin çahinə, Satmağa göndərir bazara məni
Dörd. Hər dağlardan uca Nuhun dağıdı, Çahar ətraf tamam cənnət bağıdı... (“Novruz”)
Dörd tərəf, bütün dünya. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, mən də varam, Olmaz qənimə yalvaram, Çaharguşə cümlə alam, Sənə qurban mallar, Eyv
Qapını döymək üçün dəmir toxmaqdan ibarət alət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Şəyird iri çaxçaxlı qapını göstərib dedi
Çaxmaq sözünün qarşılıq-birgəlik növü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Pəncərədən mayıl-mayıl baxışdı, At oxların şirin cana çaxışdı, Göndərdiyin namə
Odlu silahda zərb mexanizminin hissəsi; yay. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Tüfəngçi çaxmağın çaxar, Ləkə kəc qayıdan baxar
Qarışıqlıq, çaxnaşma, şübhə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, bu sözdən qızların arasına çaxna-vaxna düşüb, odu ki, tez dedi
Yırtmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qul, bəndə, nökər. Cümlə sana çakər ola, könlüm səni istər. (”Novruz”)
Çaxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası) Çaxmaqdaşı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çaxmaqlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Xoruz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çarpaz şəklində, xaçvari, çataq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qeyzə gəlib hərdən nərə vuranda, Dəlilər qol-qola bağlayan mənəm, Qılınc çəkib mərd mey
Ala-bula; ab. çal; ağlı-qaralı saqqal, ikirəngli mənasında. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Lovğa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: çal-çarpaz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Zərbə, vuruş, döyüş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çalmalı, başı çalmalı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Osmanlı dedi: – Ay çalmabaş, adını eşitmişdim, amma üzünü görməmişdim
1. Oğurlamaq, xəlvəti götürmək. 2. Döymək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sürüsündən quzu qapdım, uladım, Kəllə kəsdim, igid qanı yaladım, Çaldım, ça
Bax: çamxana. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
fars. çəm – naz, xəm- əyri, əyilmiş, bükülmüş, qıvrım Naz, qəmzə, əzilib-büzülmə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir qarıya qonaq oldum, Nə yaman çamxa
İçi oyulmaqla ağacdan hazırlanan qab. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qərəz, çoban çanağı əlinə alıb bir neçə qoyunu sağdı, elə ki çanaq süd ilə doldu,
Şap-şap. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tez, sürətlə getmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tez çatmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Atı çapmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası) Talan etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Talanmaq, soyulmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hoydu dəlilərim, hoydu oğullar, Hardasa Düratım tapılsın gərək!
Soyğunçuluq məqsədilə silahlı basqın, çapovulçuluq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Genə görəsən haraya çapqına gediblər
Dördnala çapma. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Talamaq, soymaq, çapıb-talamaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çaldım, çapdım, çox sövdəgər taladım, Bazırganda arzumanım qalmadı
Çapqınçı, soyğunçu, qarətçi, quldur. Ay cavan, bil, agah ol. Çapolçu Kəlləgöz pəhləvan mənim gözəlliyimə aşiq olub, atamdan istədi
Bax: çapolçu.
Çahar sözünün təhrif olunmuş şəklidir, “dörd” deməkdir. Dastanlarda hər iki formada: həm çar, həm çahar kimi işlənir
Çahar sözünün təhrif olunmuş şəklidir, “dörd” deməkdir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanlarda hər iki formada: həm çar, həm çahar kimi işlənir
Dünyanın dörd tərəfi nəzərdə tutulur. Sizə qurban olum, gedən elçilər, Yerini cananın bilib tez gəlin
Əlacsız, istər-istəməz, məcburən, zorla. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu ki, çar-naçar bir kəcavə bəzətdirdi
Bax: çarqat. Pəri xanımın genə ürəyi durmayıb, yendi Tapdığın yanına, başından ipək çarğatı açıb, onun başını sarıdı, götürdü otağa, bir həkim çağırıb
Göy, səma və dünya, kainat mənasında da işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bütün dünyada. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu atın tayı-bərabəri çarx altında tapılmaz. (“Alı kişi”)
Aşılanmış göndən tikilən kəndli ayaqqabısı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) O necə deyərlər, çəkdi çarığının dabanını, qırdı yerin damarını, günə bir mə
Qarovul; qabaqcıl əsgər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Böyük baş yaylığı. Ara ipəyi dördqat ipək telindən ibarət olduğu üçün çarqat (çahar qat) adlanır. Nigar xanım o saat Pəri xanımın çarqatına bircə qırn
Bir-birinə qarışdırmaq, aranı vuruşdurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qəsb etmək, talan etmək, qarət etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: çarşov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Qapalı bazar. Qurbanidi mənim adım, Mövlamdan aldım muradım. Sinəndi çarşım, bazarım, Şəkərə, nabata gəldim