(Ağdaş) oğurlanmış. – Bu, üzəmmiş buğdadı
I (Borçalı) çarıqda bağ keçirilən ilgək. – Üzəngi çarıxda yandolor, davandadolor II (Qazax) astana
(Şəki) toyun səhəri günü gəlini görmək münasibətilə oğlan evində düzəldilən şənlik, yığıncaq. – Savax Telligildə üzgörümçeyi olcaxdı
(Zaqatala) üstü, üzəri
(Meğri) abır, həya ◊ Üzmünü töx’məx’ – zəhləsini tökmək. – Mahmıdın u səfex’ gədəsi üzmümüzü töküp süfdənnən
(Salyan) daşmaq. – Araz üzib, bıranı su basıb
(Çənbərək) yorğun. – Oğardana işdəmişəm, indi yaman üznüyəm
(Şuşa) utancaq. – To:fiq çox üzsüz oğlandı, bir söz də:ndə pul kimi qızarır
(Şəki) utancaqlıq. – Çox da üzsüzdüx’ yaxşı döyül
(Cəbrayıl, Zəngilan) 1. görünmək 2. gəlmək. – Nə yavız bıralara üzüx’dün, sənnən çıxmıyan iş (Zəngilan); – Qorxusunnan pişix’ tay bıra üzüx’mür (Cəbra
(Ağdaş) həyasız, sırtıq ◊ Üzüsilimmiş olmax – həyasızlaşmaq, sırtıqlaşmaq. – Sən lap üzüsilimmiş olmusan
I (Kürdəmir, Mingəçevir) bax üzdəməx’ I II (Kürdəmir) bax üzdəməx’ II
I (Salyan) bax üzdüx’. – Çörəgə üzzigi ayrannan çəkillər ki, yaxşı qızarsun II (Salyan) qapı, pəncərə və döşəməyə vurulan haşiyə
I (İmişli) pərdə. – Pencərənin üzzügün qalxız II (Kürdəmir) bax üzzig II. Vv
I (Qazax) güc. – Öz vadıma mən heş şey eliyəmmərəm II (Qazax) ümid III (Gədəbəy, Qazax) fikir, rəy. – Mə:m vadımö:rə bu onnan min pay yaxşıdı
(Qax) əkin sahələri arasındakı sərhəd, mərz
I (Meğri) kömür yandırmaq üçün qazılan yer, çala. – Ə, na yeka vağ qazeysan ◊ Vağ basmax – kömür yandırmaq
(İmişli, Kürdəmir, Saatlı, Salyan, Ucar) həddindən artıq yetişmiş, biçilmək vaxtı keçmiş (taxıl) – Vağam taxılı biçə:lmirsən, tökülür yerə (İmişli) ◊
(Şəki) yetişib ötmək, biçilmə vaxtı keçmək (taxıla aiddir)
(Füzuli, Oğuz) bax vağam. – Piçilmə vaxtınnan bir az keçənə vağan de:ilir (Füzuli)
(Bərdə, Cəbrayıl, Daşkəsən, Gədəbəy, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəmkir, Zəngilan) bax vağamnamax. – Taxıl vağanısa, alağ otdarı onu üstələyir (Bərdə); – Ta
(Füzuli) biçilmə vaxtını ötürmək, gecikdirmək, vaxtında biçməmək (taxılı). – Bı zəmini vağannatma:n, tez biçin; – Taxılı niyə vağannadırsız
(Qarakilsə) bax vağam
(Oğuz) bax vağamnamax
(Hamamlı, Mingəçevir) yuxu. – Vağyasında görüfdü kü, dədəsi gəlif (Mingəçevir); – Yaxşı vağya görürdüm, oyatdın məni (Hamamlı)
(Şəki) bax vağya
I (Şəki) halal. – Meçidə keçən mal vaxımdı ◊ Vaxım eləmax (Şəki) – halal etmək, ehsan etmək. – Kimi diyər: gəl havını qavırrığa vaxım eliyax II (Çənbə
(Mingəçevir) avam, sadəlövh
(Çənbərək) fürsət, imkan ◊ Vaqamı düşməx’ (Çənbərək) – fürsət düşmək, imkan düşmək
(Qazax) quş adı
(Bakı) qışqırmaq, çığırmaq. – Bayquş kimi nə vaqqıldirsən bırda, itil get də
(Şəki) tütün yarpaqlarını qurutmaq üçün ağacdan hazırlanan çərçivə. – Tütüni dənni:r, gətirif gəlif saraya, başdi:llər düzmağa; düzənnən so:ra götürüf
I (Cəlilabad) dəyirman. – Dən atmağa vala gedmişdim II (Cəbrayıl, Salyan) bənd. – Arabanız valdan keşdi (Salyan) ◊ Val atmax (Cəbrayıl) – bənd düzəltm
(Bakı, Borçalı, Cəbrayıl, Kürdəmir, Masallı, Salyan, Şuşa) narın duz barədə. – Biz narın duza vala deyərük (Salyan); – Dasdarda bir az vala duz elə (C
(Füzuli, Kürdəmir, Ucar) bax balata II. – Xəmir qatacağdım, pişig valatanı ye:ip (Kürdəmir); – Valata tutgunan, so:ra gəlim (Füzuli)
(Salyan) fikrən götür-qoy etmək, ölçüb-biçmək, yoxlamaq. – Tez ol də:, mıni nə valavartdıyırsan?
I (Cəbrayıl, Zəngilan) arxda suyun uçurduğu yeri torpaq tökərək möhkəmlətmək, suyun qarşısını kəsmək
(Ağdam, Bərdə, Biləsuvar, Füzuli, Qarakilsə, Zəngilan) qoyun, quzu saxlanılan yer. – Qoyunu vanıya doldu, hava sö:uxdu (Bərdə); – Qoyunnarı vanıya sal
(Bakı) bax vaynəfsə I. – Getdim gördim ki, bir va:nəfsa var ki, gəl görəsən
(Başkeçid, Qazax, Tovuz) malqara. – O vaxdı var saxlerdıx (Qazax)
(Bakı) bir tikişlik sap. – Bir vara sap vər, tikiş tikirəm
(Qazax) güzgü düzəltmək üçün şüşənin arxasına çəkilən xüsusi təbəqə. – Güzgü çüşdü əlimnən, varağı töküldü
(Bakı) istiqamətini tez-tez dəyişən şimal-qərb küləyi. – Buna varallayı diyərig, bu yaman əsir
I (Gədəbəy) hanada iplərin arasına keçirilən ağac alət. – Varangələn də nəzix’di də:nə, əyler dayğa başı, gərəx’ bir ayrısını salax II (Tovuz) sözgəzd
varangələnnix’ eləməx’: (Tovuz) söz gəzdirmək, xəbərçilik etmək. – Ayə, orda diyən varangələnnix’ eli:rsən?
(Kürdəmir) evin qabağında tikilən şüşəbənd. – Öyün qabağına varantıl çəkdirəcəm
(Kürdəmir) bax varantıl. – İssi:rəm öyün qabağına bir varantur salam
(Füzuli) ölçü
varavar tutmeg: (Bakı) bir yerdə qərar tutmaq
(Ağdam, Bərdə, Hamamlı, Xaçmaz, Oğuz, Şuşa) fikrən ölçüb-biçmə, fikirləşmə, götür-qoy etmə. – Birəz varavurddan sora razı oldu qızı verməyə (Ağdam) ◊