(Şamaxı) ehtiyatlı
(Göyçay) ucaboy. – Onda iridraz qızdım
(Ağdam) böyümək
(Salyan) iri. – İrimig duzumuz qutarıb
(Mingəçevir) yavaş, yavaşyavaş. – Də:rman lap irin-girin işdi:r
(Füzuli) bədbəxt. – İrinc olmuşam ta
(Ağdam, Füzuli) üzüm növlərindən birinin adı
I (Quba, Meğri) 1. b a x idəşmax 2. vuruşmaq, dalaşmaq II (Xaçmaz, Quba) yersiz, şitşit gülmək. – Adamun üzünə baxıb irişmə (Xaçmaz)
(Meğri) bax irişmağ I
I (Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Goranboy, Hamamlı, İmişli, Qazax, Qarakilsə, Mingəçevir, Zəngilan) bax irişmağ II
(Qarakilsə, Quba, Salyan, Zəngilan) 1. cığır (Quba). – Gəl, bu iriznən get 2. iz, ləpir (Qarakilsə, Zəngilan); – Elə gedif, heç irizi də bilimmir (Qar
(Şəki) ruzi. – Yağınnıxdı biyil, irizqımız çox olcaxdı
(Bakı) kəpəkdən hazırlanmış mal-qara yemi
(Əli Bayramlı) bax imrəmməg
(Quba) ipə düzülmüş qoz ləpəsi
I (Qax) qədirbilməz (vardövlətin) II (Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Ucar) həyasız, sırtıq. – Həmzə irsizin biridi, çox üz vermeyiη ona, sizi axırd
I (Qazax) həyasız, dikbaş, davakar. – Abbas yaman irtməx’ gədədi, heç kimnən yola gedən döyü II (İmişli, Qarakilsə, Qazax, Mingəçevir, Tovuz) büzdüm
(Qazax) yaxalamaq. – Səni yaxşı irtməx’ləmişəm, harya buraxeram, gərəx’ mənnən baravar işdiyəsəη burda
(Qax) müvəqqəti
(Zaqatala) bəniz. – Yazığın irz-irəngi ağarıptı
(Mingəçevir) 1. qarışıqlıq 2. tünlük
(Naxçıvan) bax irəvzə. – Qapının irzəsini keçir
(Meğri) çoban köməkçisi. – Çovanın irzəvanı ona çox yaxşılığ elədi
(Gədəbəy, Çənbərək, Karvansaray) təngə gətirmək. – O qədə məni tamam irzix’dirif, xa:şt <xahiş> ele:yrim, ona bir əncam çəkin (Gədəbəy)
(Basarkeçər, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir) təngə gəlmək. – Hasannan irzix’mişəm (Qazax); – Əl çəx’, sən allah, laf irzix ’mişəm sənin əlinnən (Mingəçevi
(Qarakilsə) 1. səliqəli 2. layiqli. – İsbattı tıfar qoyursaη qoy, qoymursaη, bizi avara eləmə
(Dərbənd) gözəl, qəşəng. – Çux isbayi qizdi, isbayi də paltarı var
(Cəlilabad) boğaz xəstəliyi adı. – Guya isbirə xəsdəligi olıb boğazza
(Zaqatala) xəstəlik adı
(Qazax) bərk döymək. – Qurvanı isdaxleyıflar, başı da yarılıf
(Şəki) döymək, əzişdirmək (adam)
(Basarkeçər, Gədəbəy, Qazax, Tərtər, Tovuz) duru xörək. – İsdi pişir, büyün hava söyuxdu (Qazax); – Sə:r olanda elə hamı isdi içir (Basarkeçər)
I (Masallı) kiçik göl, su anbarı II (Ağdam, Füzuli, Qax, Qazax) 1. 100 qramlıq çəki vahidi (Ağdam, Füzuli)
I (Çənbərək, Karvansaray) nərdivan. – Hündür isgələ lazımdı kın, usda örgüyü örə (Karvansaray) II (Kürdəmir) stansiya
(Meğri) nisgil. – Şah Abbasın ürəyində bir isgil qaldı ki, niyə o qahığı mən almadım
(Zaqatala) reyhan, keşniş, quru çörək, sarımsaq və albalı suyundan hazırlanmış və sərinlədci vasitə kimi istifadə edilən soyuq yemək növü
(Qazax, Salyan, Tovuz) sifariş, xəbər. – Sə:n ismarışu: Nəbiyə çatdırdım (Salyan)
(Çənbərək, Gədəbəy, Karvansaray, Qazax, Tovuz) sifariş, xəbər göndərmək. – İsmarradım, dağdan koramaz yolleyjax cijim (Karvansaray)
isnat verməx’: (Qarakilsə, Meğri) 1. nişan vermək (Qarakilsə). – Hardan gedəcix’ isnat verdilər; – Kim isnat verip bizə gəlmisi:z 2
(Salyan) hirs, qəzəb. – Bı gecə ispirədən yatmamışam
(Zaqatala) zöhrəvi xəstəlik
(Bərdə, Bolnisi, Gədəbəy, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki, Tovuz, Ucar, Zərdab) bax isrip. – İlan ilandı kın, o da isrifnən işdəder hər şeyi (Gədəb
(Qazax) qənaətcil. – Xalam isriflidi, odunu qutarmer heç
(Zaqatala) qənaət. – Nöyütü isripnən işlət
issa:tdan çıxmağ: (Salyan) xarab olmaq, istifadəyə yaramamaq. – Soğan göyərib issa:tdan çıxıb
(Mingəçevir) bax isdatmax
(İmişli) bax isdi. – Bir issi bişer, qonax da yesin
(Salyan) narahat olmaq. – Əlsəfa gəlib çıxmayıb, elə issicolanmışam ki, irağ olsun, başına iş gələr, xəbərim olmaz
(Mingəçevir) bax isdil (3-cü məna)
(Xaçmaz) çılpaq, tumançaq. – Uşax vaxdı istancağ gəzmaguv yaduvnan çixidti?