(Qazax) xəncərin qınına çəkilən dəri
(Göyçay) sərnic növlərindən birinin adı. – Anam sağsərnicə inəgi sağdı
(Əli Bayramlı, Gəncə, Qazax, Kürdəmir, Mingəçevir, Sabirabad, Ucar) yarıxəstə, yarımsağlam. – Sağsökəl gəzirəm (Ucar); – Hələ də sağsökəl yatıram (Gən
(Qazax) bax sağsökəl. – Mehrivan sağsöykəm yate:r
(Quba) cəftə. – Qapunin sağuli xarabdu, düzəltədəm
(Naxçıvan) üzüm növü adı. – Sahabi qızarıbdı
(Başkeçid, İmişli, Qazax) bax saxan. – Sahanda qatıx var (Qazax)
I (Cəlilabad) yan. – Gedə elə pətşahın evinin sahmanına çatanda, pətşahın qızı görir ki, bi dənə oğlan əlində kağız gətirir II (Cəlilabad) qohum
(Şəki) 1. görkəm, forma, görünüş 2. boy-buxun, qamət. – Bu:n saxasına bax, özünə bax!
(Göyçay, Oğuz) boy-buxunlu, qamətli. – Yaxşı saxalı bir gamışımız varıydı (Oğuz)
(Şamaxı) səxavətli. – Xəlil çox saxali adamdi
(Borçalı) dərin mis qab
saxaş eləməg: (Bakı) sakitləşdirmək, sakit etmək
(Şamaxı) sakitləşmək, sakit olmaq. – Bir az keçdi, ara saxəşdi
(Gəncə) ehtiyat üçün saxlanılan şey. – Nə saxlancı varsa, hamısını sandığa qoyur
(Gəncə) bax saxlanc. – Bu sandığı saxlaşdan ötəri almışam
(Gəncə) ehtiyatlı. – O, çox saxlaşdı arvatdı
(Qax) qısa paltara əlavə edilən hissə
(Ağdam) 20 dərz taxıl
(Hamamlı, Tovuz) qıyıq, iynə. – Saxsıyı ver döşə: sırıyım (Hamamlı)
(Şəki) səhəng. – Saxsıçəp süyü serin saxliyi
(Salyan) çətinlik çəkmək. – Pıl olannan so:ra heç nedən örti saxsımır
(Qax) bayılma
(Şəki) 1. b a x sağsökəl 2. narahat. – Saxsökər canım var, o sa:t xasdələnnəm; – Be:caz yaman saxsökər yatmışam
(Salyan, Yardımlı) münasibət. – Onnən saxtım yoxdi (Yardımlı); – Mə:m Səlimnən heç vaxt saxtım olmıyıb (Salyan)
(Cəbrayıl) yabanı bitki adı. – Saxtərə acı olur
(Qazax, Tovuz) kotanın torpaqçevirən hissəsi
(Qafan, Zəngilan) iki sacın arasına qoyub közdə bişirilən yağlı çörək. – Kirvəsi bir yaxşı sajarası gətirmişdi (Qafan); – Sajarasın Navrız bayramında
(Yevlax) uşaq oyunu adı. Uşaxlar sajəyağı oynuyur
(Gəncə) isti sac, qazan və sairəni tutmaq və ya ocaqdan götürmək üçün qalın parça. – Sajtutanı mana ver, sajı tüşürüm
(Qax) yemək üçün çobanların növbə ilə kəsdikləri heyvan
(Qax) bax saqalav
(Qax, Zaqatala) ərzaq saxlamaq üçün iri qab. – Saqanda buğda varmı?; – Bizim saqanimiz yüz put buğda tutur; – Anam saqandan çörəy aldı (Zaqatala)
(Qax, Zaqatala) şikəst
(Ağbaba) xırda bit (qoyunda)
I (Cəbrayıl, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Göyçay, Hamamlı, Qusar, Lənkəran, Mingəçevir, Oğuz, Salyan, Zaqatala, Zəngilan) 1
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Saqqa-saqqa daşnan oynanır
(Ordubad, Sabirabad) yay fəslində suyu sərin saxlamaq üçün qazılmış quyu. – Bizim hayatdakı saqqaba çox dərindi (Sabirabad)
(Qax) oyun adı
(Göyçay, Oğuz) qozla oynanılan oyun adı. – Ay uşaxlar, gəlin saqqaqoz oynuyax (Oğuz); – Mən saqqaqoz oynıya bilmirəm (Göyçay)
(Kürdəmir) qarğıdalı saçağı. – Qardığalı:n saqqalın heyvan yap yaxşı ye:r
(Bərdə, Ucar) həmyaş, yaşıd. – Mən Avdılla mə:llimnən saqqaldaşam (Ucar); – Biz ikimiz saqqaldaşıx (Bərdə)
I (Ağbaba, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Qazax) qaşqa, təpəl. – Başı qaşqa qoyuna saqqar deyirix’ (Hamamlı); – Saqqar atı gəti, furğona qoşax (Basarke
I (Qazax, Salyan) sərt (hava). – Buranın qışı çox saqqat olor (Qazax); – Saqqat havada quş o:lamağ yaxşı olar (Salyan) II (Qazax) xəsis
(Salyan) gicgah. – Başımın ağrısı saqqızzığıma vırıb
(Qax) yas mərasimi ilə əlaqədar adətlərdən birinin adı
I (Quba) tez-tez xəstələnən (adam). – Sal adamun işi çətin uladı ◊ Sal ulmağ – tez-tez xəstələnmək. – Məsələn, diyədü ki, filankəs həmişə sal uladu II
(Şamaxı) selin açdığı dərə, yarğan. – Salabdan su axırmış
(Ağdam, Gədəbəy) tabut. – Me:jit salaca usdasıdöy (Gədəbəy)
salağa eləmək: (Salyan) nişan vermək. – Gülverdini mə: sən salağa elədün