Farscadır, poeziyada “gözəl” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xanımböcəyi, parabüzən variantları da var. Uç-uç, uçağan sözlərinin sinonimidir, rusca “божья коровка” adlanır
Farscadır, “yaramaz”, “alçaq”, “zəlil” mənasında işlədilir (xar olmaq). Başqa xar sözü də var: xaridən məsdəri ilə bağlıdır, “tikan” deməkdir
Ərəb mənşəlidir, xarab sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xar sözü “dəri”dir: xaral “keçi dərisindən xurcun”, xarsuq “maral dərisi” deməkdir. Dəməli, xaral “dəridən olan kisə”dir
Ərəb sözüdür, bizdə onun yerinə qıcı (qıcıq törədən, acı) sözü işlədilib. “Zəqqum” da deyiblər (zəqqum alınma sözdür)
Xariq sözü ərəbcə “nəzərdə tutulan çərçivədən, normadan kənara çıxmaq” deməkdir. Adə sözü mənaca adi kəlməsinin eynisidir
Bal, mürəbbə və s. çox qaldıqda bərkiyir və şəkərə çevrilir. Buna xarlamaq deyilir. Güman ki, bu söz qarımaq kəlməsinin dəyişmiş formasıdır, “köhnəl
Bizdə xartut tutun xüsusi növüdür, farslarda isə “krıjovnik” anlamında işlədilir. Hərfi mənası “tikanlı tut” deməkdir
Dialektlərdə “çərşənbə axşamı” (həftənin 2-ci günü) mənasında işlədilir. Poeziyada da rast gəlinir: “Xas gecəsi gördüm duşda…” (M
“Xas (xalis) ay” deməkdir.
Ərəbcə xas sözünün cəmidir, məxsus sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, qədim mənası, “göyərti”, “ot” demək olub, sonra yeni məna kəsb edib. (Bəşir Əhmədov
Bu söz monqol dilində “ilk (böyük) arvad” anlamında işlədilir. Taciklər həmin mənada banu, özbəklər baybice (ehtimal ki, baybikə, yəni böyük arvad) iş
Ərəbcə “şərq”, “günəş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca xayedir, yumurta deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farscadır, “baltanı və s. kəsər alətləri itiləmək üçün istifadə olunan bülöv daşı (bərk daş)” deməkdir
Xeyir ərəbcədir, xah isə farsca xastən (istəmək) məsdəri ilə bağlıdır. Xahiş sözü də xastən feilindən əmələ gəlib
Birinci hissəsi ərəb mənşəlidir. İkinci hissə isə, əslində, ətər yox, yetər olub. Sonra dəyişib (xəbər-yetər kəlməsi xəbər -ətər formasına düşüb)
Xəbər ərəbcədir, dar isə farsca, hərfi mənası “xəbəri olmaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xəcil sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars mənşəlidir, meşədə bitən ağacın bir növüdür, ruslar ona “белый тополь” deyirlər (“ox” mənalı xədəng sözü də var)
Alim Qafurov ərəbcə olan bu sözün mənasını rusca “выкидыш” kimi açıqlayıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, məxfi sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars mənşəlidir. Xak “torpaq” deməkdir, əndaz isə əndaxtən (atmaq) feilindəndir. Sözün hərfi mənası “torpaq atan” anlamını əks etdirir
Ərəbcədir, bizdə “gözər” (seyrək ələk) deyiblər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xələf sözü ilə kökdaşdır, “sonra gələn (sələfin antonimi), davamçı” deməkdir. Məhəmməd peyğəmbərin davamçılarına xəlifələr deyilib
Ərəbcə “dost” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “Allahın dostu, istəklisi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xolov (tənhalıq) sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “maya qatılmış, acıdılmış” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ər. – əlli
Alınma sözdür, ədəbiyyatda onu bəziləri ərəb, bəziləri isə fars mənşəli hesab edirlər, hər iki dildə işlədilir, amma ərəbdənmi farsa, yoxsa farsdanmı
Farsca xəndidən (gülmək) məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “çala” deməkdir (əsli: xəndəq), səngər rolunu oynayan qazılmış yerə deyiblər. Peyğəmbərin vaxtında olan Xəndək müharibəsi məşhurdur
Farsca xanə sözü ilə qohumdur. Düzbucaqlı (xana) şəklində doğranır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kökü (xərc) ərəb mənşəlidir, məxaric, ixrac, məxrəc kimi sözlərlə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov
Bu xəstəliyə bizdə “yenəc” deyiblər, yenmək sözündəndir. Xərçəng alınma sözdür, xəstəlik adı kimi məlum heyvanla zahiri oxşarlıq əsas götürülüb
Yeri şumlayanda, şumu suvaranda arada çiy qalmış yerə el arasında xərək deyirlər. Fin dilində xor sözü var və “adacıq” mənasında işlədilir
Latınca olan karta sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qəsil (mal yemi üçün yetişməmiş biçilən və yem üçün nəzərdə tutulan) sözünün dəyişilmiş formasıdır
Ərəbcə “dinə xəsarət verən” (xəsər-əd-din) deməkdir. Nəsrəddin isə “dinə kömək edən”dir (nəsir: “kömək edən” deməkdir)
Farsca xəstən (yorulmaq, yaralanmaq) məsdəri ilə eyni kökə malikdir. Bizdə xəstə əvəzinə, ağrığ sözü işlədilib və ağrımaq feilindən əmələ gəlib
Qədim ruslarda bu dənizin adına “Xвалиськое море” deyiblər. Dərbənd dənizi, Quzğun gölü, Həştərxan dənizi, Göygöz dəniz və s
Ərəbcədən alınma sözdür, bizdə onun yerinə ağı (ağıl )sözü işlədilib. Qiymətdə ağır ifadəsi də xəzinə ilə bağlıdır
1. Xızır peyğəmbərin adıdır. “Qızmaq” (od) anlamı ilə bağlıdır. 2. Kiçik çillənin son həftəsinə deyilir
Alınma sözdür, xondu kimi də işlədilir. Mənası “ağılsız” deməkdir. Tanınmış aşıqlarımızdan birinin (Xındı Məmməd) təxəllüsü olub
Tovuzda yer adıdır. Əsli Hunnar olub, sonra dəyişib (bunu alimlərdən Z.Xasiyev və başqaları sübut ediblər)
Xord farsca “xırda, əzilmiş” deməkdir. Xırd-xəşil etmək “tamam əzişdirmək” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Farsca xord (kiçik) sözünün dəyişilmiş formasıdır. Bizdə uvaq sözü işlədilib, üyütmək (üvütmək) sözü də buradandır