is. Başqasının rifahına, üstünlüyünə, müvəffəqiyyətinə, xoşbəxtliyinə, qabağa getməsinə dözməmə, bundan dilxor olma, acıqlanma; gözügötürməzlik, dargö
bax pas. Baxıb saxta gözümüzlə; Hamar gördük çuxuru biz; Saray bildik axuru biz; Görəmmədik qat bağlayan paxırı biz
“Paxırlanmaq”dan f.is
bax paslanmaq
bax paslı. Qumru qalayı getmiş, paxırlı tiyançanı gətirib küncə qoydu. Mir Cəlal. [İlyas:] Yanımdakı kolların paxırlı yarpaqlarında bir-iki iri yağış
is. İçində iri dənələri olan bostan bitkisi. Paxlanı becərmək. // Həmin bitkinin plova qatılan iri toxumu
sif. İçində paxla olan, paxla ilə bişirilmiş. Paxlalı aş. □ Paxlalı bitkilər – bax paxlalılar. Paxlalı bitkilər əkilən sahələrin torpağı azot birləşmə
is. Paxla əkilmiş yer, paxla tarlası. Paxlalığı suvarmaq
cəm bot. Paxla məhsulu verən bitki fəsiləsi
is. Paxla və düyüdən bişirilən plov növü, paxlalı plov
is. 1. Yayılmış xəmir qatları arasına döyülmüş badam (fındıq, qoz və s.) ləpəsi ilə şəkər tozu tökülən və romb şəklində kəsilərək bişirilən Şərq şirni
sif. [fars.] Təmiz. …Hava gərək təmiz olsun, onun pak olmağı həyat və xarab olmağı ölümdür. H.Zərdabi
is. [ing. pack] Qütb dənizlərində yaranan çox iri çoxillik üzən buz. Pakın qalınlığı 3-5 metr olur
is. [ing.] Quyunun neft, su və qaz təbəqələrini bir-birindən ayıran qurğu
is. [fr.] 1. İçərisinə məktub qoyulmuş konvert, zərf. Pristav əlini cibinə salıb, göy bir paket çıxarıb açdı
sif. [fars.] 1. bax pak. [Seyid:] Təmizcə, pakizə müsəlman nömrələri saxlayıram… Ə.Haqverdiyev. 2. məc
is. Paklıq, təmizlik
“Paklamaq”dan f.is
f. Murdar sayılan bir şeyi yumaqla pak etmək; təmizləmək. İt yalamış qabı paklamaq
“Paklanmaq”dan f.is
f. Təmizlənmək, yuyulub təmizlənmək. // qayıd. Yuyunub təmizlənmək. Biz indi dünənin çirkablarından; Necə təmizlənək, necə paklanaq? B
is. 1. Təmizlik. 2. məc. Mənəvi təmizlik, daxili saflıq. [Mahmud:] O gecə cəmi ömrümün gözəlliyini, paklığını, salamatlığını beş dəqiqəyə qurban verdi
[lat.] Adətən böyük siyasi əhəmiyyəti olan beynəlxalq müqavilə. Hücum etməmək haqqında pakt. Paktı imzalamaq
təql. Qaynayan mayedən çıxan səs. Samovar paqqapaq qaynayır
“Paqqıldamaq”dan f.is
f. Paqqıltı səsi çıxarmaq, paqqapaq qaynamaq. Qazan paqqıldayır. // Qaynayan, yaxud bir qabın boğazından çıxan su haqqında
is. Təzə qozun üst göy qabığı. [Veys] …üstünə salınmış qurama yorğana, keçən il qoz palı ilə boyanmış bez mütəkkəyə işarə ilə dedi… Ə
top. Paltar, geyim, üst-baş; paltarlar. [Muzdur] …pal-paltarı öz tərtib və səliqəsi ilə bir-birinin üstünə dərişdirdi
bax paltarlı. Pal-paltarlı yatmaq
is. [fars.] 1. Minik üçün istifadə edilən heyvanların belinə qoyulan içi saman, ya küləşlə dolu primitiv yəhər
is. [“plan” sözünün danışıqda işlədilən təhrif olunmuş forması] Şəhərin bir neçə evdən ibarət hissəsi; məhəllə, küçə
is. [fars.] köhn. 1. Palan tikən usta. 2. İri qıyıq; çuvalduz
“Palanlamaq”dan f.is
f. Heyvanın dalına palan qoymaq; çullamaq (bax palan1 1-ci mənada). [Mürşüdoğlu:] Öküzü palanlayıb göndərdim
sif. Dalında palanı olan; çullu. Bir gün … palanlı ata minmiş bir qocanı darvazamızın ağzında durmuş gördüm
[lat. palatium – saray] 1. Xəstəxanalarda və müalicə müəssisələrində xəstələr yatan otaqlardan hər biri
is. Yundan və ya pambıqdan toxunma enli, uzun, qalın, xovsuz xalça növü. Hücrənin fərşi ibarətdi bir palazdan
sif. 1. Qulaqları çox yekə olan; iriqulaqlı, yekəqulaqlı. Palazqulaq adam. 2. məc. dan. zar. İri kağız pula zarafatla verilən ad
sif. Palaz toxumaq üçün yarayan, palaz toxumaq üçün ayrılmış. Palazlıq iplik
sif. və is. Palaz toxumaqla məşğul olan (adam)
is. 1. İslanaraq horra halına gəlmiş torpaq. Ayaqqabılarını palçığa batırmaq. – …Yolun palçığından tərpənmək olmayırdı
is. Palçıq (4-cü mənada) tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi. Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı
is. Palçıqçının işi, peşəsi. Palçıqçılıqla məşğul olmaq
“Palçıqlamaq”dan f.is
f. 1. Palçıq vurmaq, palçıq sürtmək; malalamaq. Divarı palçıqlamaq. 2. Palçığa bulamaq (bulaşdırmaq), palçıqlı olmaq
“Palçıqlanmaq”dan f.is
1. məch. Palçıq vurulmaq, palçıq sürtülmək; malalanmaq. Divar palçıqlandı. 2. qayıd. Palçığa bulanmaq
“Palçıqlatmaq”dan f.is
icb. 1. Palçıq vurdurmaq, palçıq sürtdürmək; malalatmaq. Barını palçıqlatmaq. 2. Palçığa bulatmaq, palçığa bulaşdırmaq
sif. 1. Palçıq basmış, palçıqla örtülü. Palçıqlı yer. Palçıqlı səki. – Polad asfaltlı küçədən çıxıb, palçıqlı bir döngəyə girdi