“Yapırtmaq”dan f.is
f. Qulaqlarını boynuna yapışdırmaq. At qulaqlarını yapırdıb üstümə yüyürdü
sif. 1. Bir şeyə toxunduqda ondan qopmayan, ayrılmayan, yapışqan xassəsinə malik olan. 2. məc. Ürəyəyatan, xoşagələn
sif. Yapışdırma xassəsi olan, bir-birinə yapışdıran. Yapışdırıcı maddələr
“Yapışdırılmaq”dan f.is
məch. Yapışqan (və s.) ilə bitişdirilmək. Divarlara elanlar yapışdırılmışdır
f.sif. Yapışqan (və s.) ilə bitişdirilmiş. Yapışdırılmış kağız
“Yapışdırmaq”dan f.is
f. 1. Yapışqanla və ya başqa yapışdırıcı maddə ilə bir şeyi başqa bir şeylə bitişdirmək. Məktuba marka yapışdırmaq
“Yapışdırtmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə yapışdırmaq; calatmaq
sif. Yapışmaq xassəsi olan; yapışqan. Yapışıcı maddə
sif. 1. Bir-birinə yapışmış, bitişmiş. Ətə yapışıq dəri. Bir-birinə yapışıq kağız. 2. Sıx yaxınlaşdırılmış, lap yapışdırılmış; yanaşı, qonşu
sif. 1. Yanaşı, lap yaxın, birbirinə təmas edəcək dərəcədə yaxın; qonşu. Əmrahgilin evi Səlminazgilin evinə yapışıqlı idi
sif. Yapışığı olmayan, xoşa gəlməyən. Yapışıqsız adam
is. Yapışığı olmama, xoşa gəlməmə; yapışmama
1. is. Yapışdırmaq, bitişdirmək xassəsi olan maddə. Yapışqan sürtmək. Xarrat yapışqanı. Sintetik yapışqan
“Yapışqanlamaq”dan f.is
f. Yapışqanla yapışdırmaq, bitişdirmək, yapışqan sürtmək. [Dadaş] sonra ağ kağızlardan götürüb yaşıl qovluğu yapışqanladı, hər tərəfdən onu sarıyıb, i
“Yapışqanlanmaq”dan f.is
məch. Yapışqanla yapışdırılmaq (bitişdirilmək), yapışqan sürtülmək
“Yapışqanlaşmaq”dan f.is
f. Yapışqan kimi olmaq, yapışqana dönmək, yapışqan xassəsi almaq. İsti su götürdükdə nişasta yapışqanlaşaraq həlməşik təbəqə əmələ gətirir
f.sif. Yapışqan kimi olmuş, yapışqana çevrilmiş. Yapışqanlaşmış maddə
“Yapışqanlatmaq”dan f.is
icb. Yapışqanla yapışdırtmaq, yapışqan vurdurmaq, birinə yapışqanlama işi gördürmək
sif. Yapışqan sürtülmüş. // Tərkibində yapışqan olan
f. Yapışmaq xassəsi
is. bot. Çay, arx və meşə kənarlarında bitən çoxillik ot bitkisi
“Yapışmaq”dan f.is
f. 1. Toxunduğu şeyə ilişib ayrılmamaq, yaxud zorla qopacaq bir surətdə bitişmək; sıvaşmaq. Kitabın səhifələri birbirinə yapışmışdır
1. “Yapmaq”dan f.is. 2. is. arxit. Plastik və s. materiallardan düzəldilən bəzək. Yapma işləri. // sif
f. 1. Bişmək üçün təndirin divarına yapışdırmaq. Qasım əminin övrəti Həlimə xala çörək yapırdı. C.Məmmədquluzadə
is. Sünilik, saxtalıq; yapma şeyin halı
is. Yaponiyanın əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam. Yapon xalqı. Yapon dili. Yapon musiqisi
sif. və zərf Yapon dilində. Yaponca danışmaq. Yaponca lüğət
“Yaprıxmaq”dan f.is
bax yapıxmaq
bax yapyalnız. Məndən bir az aralı mənim kimi yapyalqız; Bir ağacın altında, skamyanın üstünə; Qəzet salıb oturmuş, bir gözəl sarışın qız
zərf Tamamilə yalnız, tək, tək-tənha. Yapyalnız oturmaq. Yapyalnız qalmaq. – Belə bir anda durub yapyalnız; Ləkələnmiş bir adam lap yalnız
is. [fars.] 1. Dost, yoldaş. Əkinçilər yarıyam; İgidlər sərdarıyam; Qızılın adı çıxmış; Mən ondan yuxarıyam
bax yancaq
top. Yaraq, silah, əsləhə. Öz yerində olsun gərək igidin yar-yarağı; Hər gün yeni bir zəfərlə gəlsin onun sorağı
sif. Yarağı, silahı olan; silahlı. Budur yar-yaraqlı gəlir uzaqdan; Mənim igidlərim. M.Rahim
bax yaraşıq. [Bəhram:] O idi məclislər yar-yaraşığı; O idi sarayın parlaq çırağı. A.Şaiq. Atəş vəziyyətində İlyasın yar-yaraşığı daha da artırdı
bax yaraşıqlı
top. Yoldaşlar, dostlar. Yaryoldaşın səhərlər; Tez məktəbə gedərlər. A.Səhhət. Bir yara-yoldaşa bax! Biz qardaş deyilmiyik? Ə
sif. Yarı, yoldaşı, dostları olan (və ya çox olan). Sən ceyran gözlüsən, çatmaqaşlısan; Tayın-tuşun çoxdur, yaryoldaşlısan
is. 1. Bədən, yaxud onun daxili orqanları toxumalarının hər hansı bir silah və ya başqa iti, bərk şeylə zədələnməsi və bu zədənin yeri
is. Çirkli, həm də çox yarası olan