f.sif. Vücuda gətirilmiş, törədilmiş
is. 1. Silah. Koroğlu gördü, Dəmirçioğlu o qədər yaraq götürüb ki, altında tərpənə bilmir. “Koroğlu”
top. köhn. Cürbəcür silahlar. [Veys:] Uşaqlar, o yaraq-əsbabı, tapançanı da qoyun bax bura, bəri küncə
top. köhn. Müxtəlif silahlar. Hacı Qara özü qorxaq olduğu halda, götürdüyü yaraq-əsləhə ilə başqalarını qorxutmaq istəyir
köhn. bax yaraqlıyasaqlı
köhn. bax yaraq 1-ci mənada. [Ağsaqqal kişi:] Yaraq-yasağını yüklərdə gizlət. Mir Cəlal
“Yaraqlandırılmaq” dan f.is
məch. Silahlandırılmaq
“Yaraqlandırmaq”dan f.is
f. 1. Silahlandırmaq. 2. Müxtəlif alət və ləvazimatla təchiz etmək
“Yaraqlanmaq”dan f.is
f. Silahlanmaq. Dəlilər işi belə görəndə yaraqlanıb atlandılar. “Koroğlu”. [Mustafa bəy:] Xata görünür, uşaqlara deginən ki, hamısı yaraqlansınlar
“Yaraqlatmaq”dan f.is
f. Yaraqla, silahla təchiz etmək
sif. köh. Silahlı. [Ömər] çərkəzi paltarda, çəkmədə, əlində matraq, üstü yaraqlı içəri daxil olur və sevinir
sif. və zərf köhn. Yaxşıca silahlanmış, cürbəcür silahlarla silahlanmış. Bir də baxdı ki, budur, bir dəstə yaraqlı-yasaqlı atlı gəlir
sif. və zərf Silahsız. Şərifzadə yaraqsız gəldiyindən, yolu kəsənlərin əmrinə tabe olub faytondan yerə düşdü… M
is. Silahsızlıq
“Yaralamaq”dan f.is
f. 1. Silah və s. ilə yara vurmaq, yara açmaq; zədələmək. Əlini yaralamaq. – Marala bax, marala; Vur, ox ilə yarala; Dərd verən dərman versin; Dərdim
“Yaralandırmaq”dan f.is
icb. Başqasının əli ilə yaralamaq, yara vurdurmaq, yaralanmasına səbəb olmaq
“Yaralanmaq”dan f.is
qayıd. 1. Güllə, kəsərti və s. ilə bədəninin bir yerində yara açılmaq, bədəninin bir yeri zədələnmək, yara olmaq
f.sif. Yara almış, silah və s. ilə bir yerindən zədələnmiş; yaralı. Yaralanmış əsgər. // Məc. mənada
“Yaralatmaq”dan f.is
icb. Yaralanmasına səbəb olmaq, yara vurdurmaq. Atı yaraladarsan, gözlə
is. məh. Yarğan. Dağılıb havaya qanın iyisi; Gəlir yaralğandan yapalaq səsi. H.K.Sanılı
is. zar. Xanəndələrin, aşıqların oxuduqları zaman havanı uzatmaq üçün işlətdikləri söz. Aşığın sözü qurtaranda yaram-yaram çağırar
zərf Yaramaz adama xas olan bir surətdə; alçaqcasına, nalayiq bir surətdə. Yaramazcasına hərəkət etmək
dan. Keçmişdə “general” sözünün canlı dildə işlənən təhrif edilmiş forması. İstəyirəm sana bir dastan yazam; Qoburnat eşidə, yaranal bilə
f.sif. Yaradılmış, vücuda gətirilmiş (gəlmiş). // İs. mənasında. Məxluq. [Xanburabi:] Hər bir yaranan yaşamalıdır
is. 1. Yaranma, vücuda gəlmə, yoxdan var olma. 2. Xilqət, təbiət, doğuluş. Sən ki yaranışdan gözəlsən belə; Bir dastan olmusan ağıza, dilə
“Yaranmaq1”dan f.is. Azərbaycan ordusunun yaranma günü
“Yaranmaq2”dan f.is
f. 1. Əmələ gəlmək, meydana gəlmək, doğulmaq, törəmək. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım
f. Birini xoşnud etmək üçün öz hərəkətlərini onun xeyrinə, tələbinə uyğunlaşdırmağa çalışmaq, yaltaqlanmaq
f.sif. Xəlq olunmuş, məxluq, canlı; doğulmuş. Məlum şeydir ki, cəmi yaranmışlar öləcəklər. C.Məmmədquluzadə
bax yararlı. Götürün oxların, ey didələrim, torpaqdan; Bu yarar nəsnələrin qədrini yaxşıca bilin. Füzuli
“Yararlaşdırılmaq”dan f.is
məch. Yararlı hala salınmaq, uyğunlaşdırılmaq, əlverişli hala gətirilmək
“Yararlaşdırmaq”dan f.is. Bu işi Kür-Araz düzənliyində suvarılan torpaqları istifadə üçün yararlaşdırma idarəsinin işçiləri görməlidirlər
f. Yararlı hala salmaq, uyğunlaşdırmaq, əlverişli hala gətirmək
“Yararlaşmaq”dan f.is
f. Yararlı hala gəlmək, uyğunlaşmaq, əlverişli hala gəlmək
sif. Yarayan, əlverişli, uyğun, lazımlı, işə gələn, faydalı. Kostyuma yararlı parça. – O, özünə yararlı bir kaman seçmək üçün qarşısına bir çox kaman
is. İşə yarama, əlverişli olma, faydalı və lazımlı olma; fayda, yararlı xidmət. Çar hökuməti İran inqilabında böyük yararlıq göstərən Culfa qrupuna ço
is. Yararlı şeyin hal və keyfiyyəti
sif. Yararı olmayan, faydası olmayan, heç bir fayda verməyən; əlverişsiz, lazımsız, dəyərsiz, vecsiz