bax bağça. Xanın evinin qabağı çiçəklik və böyük bağçalıqdı. M.S.Ordubadi
bax bağpərəst
is. 1. bax bağban 1-ci mənada. Qonşu respublikalardan gəlmiş qonaqlar Qubanın bağçıları və məktəbliləri ilə səmimi görüşü heç zaman unutmayacaqlar
is. məh. Biçinçilərin ardınca dərz bağlayan işçi
bax bağbanlıq. Kənd klubunda kəndlilər savad öyrənir, əkinçiliyə, bağçılığa, maldarlığa aid məlumat alırlar
is. köhn. Bağçaya baxan, bağça yetişdirən; bağban
is. köhn. Bağçıvan işi, bağçıvan sənəti; bağbanlıq. // Bağ, çiçək, ağac və səbzəvat yetişdirmə. Maşallah, nə yaxşı qabilsən; Bağçıvanlıqda xeyli kamil
is. bot. Bostanda yetişdirilən iri çiyələk növü
bax bardaş
is. [xüs. is.-dən] 1. Suvaqla suvanmış tavan, səqf. Otağın bağdatısı uçulmuşdur. 2. Suvağı saxlamaq üçün arakəsmə divarlara və tavana vurulan ensiz ta
is. 1. Qaraciyər. 2. Ürək, qəlb mənasında. Ey Füzuli, ol sənəm əfğanıma rəhm eyləməz; Daşə bənzər bağrı, təsir eyləməz əfğan ona
bax bağrıbadaş
is. aşp. Quzunun qaraciyəri ilə beynindən və ya quyruğundan hazırlanan xörək. Hər adama bir məcməyi verildi və üstündə quzu soyutması, yanında da sarı
is. məh. Beşikdə uşağı bağlamaq üçün bağ; beşik bağı
f. məh. Beşikdə uşağı bağırdaqla bağlamaq
is. məh. Yulaf sünbülünə bənzər qılçıqlı ot
sif. Qorxudan, dəhşətə salan; dəhşətli, qorxunc
is. Bağırma işi və tərzi. // Nərə
“Bağırışmaq”dan f.is
qarş. Səs-səsə verib qışqırmaq, hamı birdən çığırmaq, çığırışmaq; səs-küy qoparmaq, qalmaqal salmaq, çığırbağır salmaq
sif. Çox bağıran, qışqırıqçı. // Ağlağan
“Bağırmaq”dan f.is
f. 1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M.Müşfiq
is. 1. anat. Həzm prosesində mühüm rol oynayan bədən üzvü, selikli, elastik borular şəklində olur. □ Acı bağırsaq – bağırsaqların mədə ilə yoğun bağır
cəm. zool. Mədəsi, yaxud mədə rolunu oynayan qarın boşluğu olan ibtidai heyvanlar. Müxtəlif meduzalar, poliplər və mərcanlar bağırsaqboşluqlular adlan
is. anat. Qarnın bağırsaqlar yerləşən hissəsi. // İnsanın və ya heyvanın bütün bağırsaqları
sif. Bağırsağı olmayan. Bağırsaqsız heyvanlar
is. Çığırtı, nərə; bağırma səsi. Birdən Qaraca qızın qulağına ayının bağırtısı gəldi. S.S.Axundov. // Səs-küy, qışqırtı, fəryad
“Bağırtmaq”dan f.is
icb. 1. Çığırtmaq, qışqırtmaq; bağırmasına səbəb olmaq. 2. Ağlatmaq. Uşağı bağırtmaq
bax bağırdələn1 . Çoban ona [düşmənə] qalxmağa fürsət verməyib, çomağı başına çırpdı və özü bağıryaran bir səslə qıy vurub, irəli şığıdı
is. [fars.] Bağlıq, çoxlu bağ olan yer
“Bağışlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi qarşılıqsız (əvəzsiz) olaraq başqasına vermək, hədiyyə etmək, peşkəş vermək. Atası öləndən sonra Niftalı ona torpaq da verdi, … mal-qar
sif. Bağışlanıla bilməyən, bağışlanmağa layiq olmayan, əfvedilməz. Bağışlanılmaz nöqsan. Bağışlanılmaz günah
is. Bağışlanıla bilməmə, əfv edilməzlik
“Bağışlanmaq”dan f.is
məch. 1. Qarşılıqsız (əvəzsiz) olaraq başqasına verilmək; hədiyyə edilmək, peşkəş edilmək. 2. Əfv edilmək, cəzadan azad edilmək, təqsirindən keçilmək
“Bağışlatdırmaq”dan f.is
bax bağışlatmaq
“Bağışlatmaq”dan f.is
icb. Bağışlanılmasına səbəb və ya vasitə olmaq
is. 1. “Bağlamaq”dan f.is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim
f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir-birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq
is. Kiçik bağlama
“Bağlanmaq”dan f.is
1. “Bağlamaq”dan məch. Həyətin küncündə, çardağın altında bir çılpaq ağ at bağlanmışdı. C.Məmmədquluzadə
“Bağlanmaq”dan f.sif. Bağlanmış qıfıl. Bağlanmış idarə. Bağlanmış yara. Sahilə bağlanmış qayıq. – Hər iki gözü möhkəm bağlanmış bu heybədə ya fəsəli,