is. 1. Kəsmək üçün alət. Bağban bıçağı. Ət bıçağı. Cib bıçağı. 2. Müxtəlif alətlərin, mexanizmlərin və s
is. 1. Bıçaq qayıran usta. Bakıda, ümumiyyətlə, peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, bıçaqçı və sairə çox olardı
is. Bıçaq qayırma sənəti
“Bıçaqlamaq”dan f.is
f. Bıçaqla yaralamaq, bıçaqla vurmaq. Axırda yoldaşlarından birini bıçaqlayıb yaralamağının üstündə Əmiraslanı məktəbdən xaric etdilər
“Bıçaqlanmaq”dan f.is
məch. Bıçaqla yaralanmaq, bıçaqla vurulmaq
“Bıçaqlaşmaq”dan f.is
qarş. Dalaşaraq birbirini bıçaqla vurmaq
sif. Bıçağı olan, kəsici hissəsi olan. Bıçaqlı alətlər
is. Mişar
is. Bıçqı ilə ağac və s. kəsən (adam); mişarçı
“Bıçqılamaq”dan f.is
f. Bıçqı ilə kəsmək, mişarlamaq
“Bıçqılanmaq”dan f.is
f. Bıçqı (mişar) ilə kəsilmək, mişarlanmaq
is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları … geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış
is. 1. zool. Cücülərdə başın ön tərəfindən irəliyə doğru uzanan buğumlu və çox zaman tükə oxşayan hiss orqanı
is. dan. zar. İri və səliqəli bığları olan adam. [Çayçı] …uzaqlaşmaq istəyəndə Veys “dayan-dayan!” deyib, əyilərək podnosun boşalmış yerinə işarə edib
sif. Gənc, yetişmiş, yekə, boylu-buxunlu. [Ağa Mərdan:] Bəs o yaxşıdır ki, baldızın tamam dövləti aparıb bir bığıburma oğlana yedirə! M
is. və sif. dan. 1. Bığlarını qırxdırmış. 2. Keçmişdə mövhumatçıların və mürtəcelərin artistlərə verdiyi təhqirli ad
“Bığlanmaq”dan f.is
f. Bığı çıxmaq
sif. Bığları olan. Bığlı kişi
sif. Bığ və saqqal qoymuş; yaşlı, yekə. İndi Nəcmi də bu bığlısaqqallı kursantları yaxşıca təsəvvür edirdi
is. bot. Taxıllar qrupuna mənsub birillik ot bitki
sif. Bığı olmayan. Bığı çıxmamış kişi
is. dan. 1. Keçmişdə bığı yağlamaq üçün xüsusi yağlı maddə. 2. dan. zar. Cüzi rüşvət. Bığyağı vermək
sif. Bezikdirici, usandırıcı, cansıxıcı, təngə gətirən. İlk həyatın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və munis şüasını ətrafa saçmaqla, qışın bıqdı
is. Bıqdırıcı şeyin halı; usandırıcılıq
“Bıqdırmaq”dan f.is
f. Bezikdirmək, usandırmaq, təngə gətirmək. [Tamara:] Siz romanlarla danışırsınız. Məni də roman bıqdırıbdır
“Bıqmaq”dan f.is
f. Bezikmək, usanmaq, təngə gəlmək. Daş yonmaqdan artıq bıqmışdım, başqa işə girmək istəyirdim. H.Sarabski
is. [rus.] Rus xalq ədəbiyyatında folklor janrı, dastan
is. bot. Çox sıx bitən alaq, bitki. Bu il fındıqlar bıtraq kimi bir məhsul gətirmişdi. S.Rəhimov
is. Çoxlu bıtraq bitmiş yer
nida. Təəccüb, heyrət, narazılıq, təəssüf bildirir (bəzən təkrar şəklində işlənir). [Şahbaz bəy:] Bıy, Şərəfnisə, necə uşaquşaq danışırsan? M
[fars.] İsimlərin əvvəlinə gətirildikdə inkar və yoxluq mənasında sifət düzəldən və -siz/-süz mənasını verən şəkilçidir; məs
sif. [fars.] Abırsız. □ Biabır etmək (eləmək, eyləmək) – abırdan salmaq, rüsvay etmək, adını ləkələmək
zərf 1. Abırsızca, utanmaz bir surətdə. Biabırcasına danışmaq. 2. Çox pis, utanılacaq bir surətdə, rüsvayçılığa səbəb olacaq bir tərzdə
sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət. – Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu
is. Rüsvayçılıq, rəzalət, utanılacaq hal. Bu nə biabırçılıqdır? – [Nazlı xanım:] İndi, Nəcəf bəy, sən də bizim biabırçılığımıza razı olma! Ə
[fars.] bax ahəngsiz. Gahi bir nəğmə kimi biahəng; Gahi bir lövhə kimi rəngarəng. A.Səhhət
[fars. bi… və ər. ar] bax arsız. Biar adam. – Daşə çəkmiş xalq üçün Fərhad Şirin surətin; Ərz qılmış xalqa məhbubun, əcəb biar imiş! Füzuli
[fars.] bax aramsız. Keçdi üç ay, hələ ondan nə kağız var, nə pəyam; Gözləyir ailəsi kənddə onu biaram
bax arsızlıq
is. [yun.] idm. 20 km məsafədə tüfəngdən atəş açmaqla icra edilən xizək yarışı
sif. [fars.] Qorxusuz, qorxmaz, heç bir şeydən ehtiyat etməyən. Nisbətim vermə Məcnunə; Bir aşiqi-bibakəm mən
[fars.] bax bəhrəsiz. [Məşədi Oruc:] …Bəlkə ağanın fəzilətinin kəraməti və mərhəmətindən mənim həmşəhərlilərim bibəhrə qalmasınlar