[yun.] 1. İstibdada əsaslanan dövlət quruluşu; qeyri-məhdud hakimiyyət; istibdad, mütləqiyyət. 2. məc
bax despotizm 2-ci mənada
[rus.] Metr sistemindən qabaq tətbiq edilən 1,09 hektara bərabər yer ölçüsü. Desyatinə iki yüz manat deyənin ağzından vururlar
“Deşdirilmək”dən f.is
məch. Başqasına deşdirmək, deşik açdırılmaq
“Deşdirmək”dən f.is
icb. Deşik açdırmaq. Taxtanı deşdirmək. Dəmiri deşdirmək
sif. 1. Dələn, deşən, dəlici, deşə bilən. Deşici alət. 2. məc. Sancıcı, dəlici, iti
is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab-qaşıq, bir-iki mis
sif. Çox deşiyi olan. Deşikdeşik divar. Deşik-deşik kağız. □ Deşik-deşik eləmək – çoxlu deşik açmaq, hər yerini deşmək
is. Deşik açmaq üçün alət
sif. Deşiyi olan, deşilmiş
“Deşilmək”dən f.is
1. “Deşmək”dən məch. …Nişançının atdığı oxlardan kürkün də deşilib, papağın da. “M.N.lətif.” 2. t-siz
“Deşilmək”dən f.sif. Deşilmiş divar. Deşilmiş vedrə. Deşilmiş yara. – Güləsər atasının altı deşilmiş çarığını gözdən keçirdi və içəri adladı
“Deşmək”dən f.is
f. 1. Deşik açmaq, dəlmək. Burğu ilə taxtanı deşmək. Divarı deşmək. Siçan döşəməni deşib. – [Eyvaz kişi] bəndə çatınca su bəndi deşib məğrur bir tərzd
is. [fr.] 1. Ən xırda təfərrüat. 2. tex. Maşın və mexanizmin irili-xırdalı hissələri. Ağ hamar detal iti bıçaq altında fırlanır… H
“Detallaşdırılmaq”dan f.is
məch. Bütün cəhətləri və təfərrüatı nəzərə alınmaq; dəqiqləşdirilmək
“Detallaşdırmaq”dan f.is. …Əsərlərin yazılışında detallaşdırma cəhətinə xüsusi diqqət yetirilir. Ə.Bədəlbəyli
f. Bütün cəhətlərini və təfərrüatını nəzərə almaq; dəqiqləşdirmək. Planı detallaşdırmaq
[ing. əsli lat.] Casusların macəralarını təsvir edən əsər. Detektiv roman
is. [lat.] rad. Yüksək tezlikli titrəyişləri qulaqla qavranıla bilən alçaq tezlikli titrəyişlərə çevirən cihaz
[lat.] fəls. Determinizm tərəfdarı
[lat.] fəls. Cəmiyyət və təbiətdə baş verən bütün hadisələrin ümumi obyektiv qanunlardan və səbəbiyyət əlaqəsindən asılı olduğu haqqında elmi anlayış
[fr.] iqt. Qiymətdən düşmüş kağız pulların tədavüldən götürülərək sabit kağız pullarla əvəz edilməsindən ibarət pul islahatı
sif. məh. İş görəndə o yan-bu yana baxmağa adət etmiş. Devik adam
“Devikmək”dən f.is
bax döyükmək. Bunların devikdiyini görən Rüstəm dayandı. S.Rəhimov
“Devirmək”dən f.is
f. 1. Altını üstünə çevirmək, başıaşağı etmək. Qazanı devirmək. Stolu devirmək. 2. məc. Yıxmaq, hakimiyyətdən məhrum etmək, ortadan qaldırmaq, ləğv et
is. [fr.] 1. Əsas bir fikrin, məsləkin, əqidənin qısa şəkildə ifadəsi. Səbirlə fürsət gözləmək … [Mollayevin] devizi idi
1. bax dövr1. 2. bax dövrə 2-ci mənada. Bu ümid ilə ki qəmzəndən ala kami-dilin; Düzülüb gözlərini dövrünə müjgan səf-səf
is. Devirmə işi, devrilmə, çevriliş
“Devrilmək”dən f.is
məch. 1. Altı üstünə çevrilmək, başıaşağı edilmək. 2. məc. Hakimiyyətdən məhrum edilmək, məhv edilmək, ortadan qaldırılmaq
qoş. Səbəb və ya məqsəd bildirir. Gecikməsin deyə tezdən durdu. – Əmirxanı oyatmayır, dincəlsin deyə; Bəzən onun nəfəsinə qulaq da asır
zərf Gülə-gülə, şən bir halda söhbət edə-edə. Əmirxan quş kimi qalxdı ayağa; Dostlar deyə-gülə getdilər bağa
ara söz. Tutaq ki, fərz edək ki, elə bil. Deyək ki, bu gün xəstələndin. [Şamxal] Yaxşı, deyək ki, atam kişidi, gözü qızışıb, bəs bu nə üçün evini-eşiy
dan. bax deyəsən. Deyən, o getdi. – Deyən, əkizlərlə gəldi bərabər; Poladın evinə ögey-doğmalıq. M.Rahim
sif. Şən, ürəyiaçıq, zarafatcıl, əhvallı. Deyən-gülən, söhbətcil oğlan
ara söz mənasında. Ehtimal, gərək ki, görünür (ki). Onun dedikləri, deyəsən, düz çıxmadı. Deyəsən, gələn var
is. Söhbət, söhbət etmə
f. Söhbət etmək. Yetişibsən, indən belə yaraşmaz; Yadlar ilə deyib-danışmaq sənə. Q.Zakir. İndiyə kimi Rahimin evi belə şad deyib-danışmaq, oxuyub-gül
f.is. Söhbətcil, şən, ürəyiaçıq (adam). Deyib-gülənlərin bəxtiyar səsi; Aygünün qəlbində dinir tar kimi
is. Şən bir halda söhbət etmə, şirin söhbət, şənlənmə, sevinmə. İkram … yoldaşlarının deyib-gülməsində iştirak etmirdi
f. Şən bir halda söhbət etmək, şirin söhbət etmək; şənlənmək, sevinmək. İnsan deyib-gülməz vətəndən ayrı
1. sif. Söyləyən, danışan. Bu sözün deyicisi kimdir? 2. is. məc. Araqarışdıran, şeytanlıq edən. Adamın min yeyicisi olsun, bir deyicisi olmasın