is. Lazım olan xırda-xuruş şeylər
is. Düyünçə şəklində bağlanmış şeylər. Sonra [Ələmdar] …gizlətdiyi qızıl dür-düyünçələrini dartışdırıb dəyirmi stolun üstünə tökdü, əsgi-üsgüdən azad
is. Dəri, ya qumaş üzərində çıxıntılar, qabarıqlar, habelə onlardan hər biri
is. [ər. dürr və fars. danə] 1. İnci (mirvari) dənəsi; inci, mirvari. // Klassik şeirdə: gözəlin dişlərinə işarə
f. İnci kimi düzülmək. Bir şirin güftarlı, bir şəkər sözlü; Ağzı sədəf, dişi dürdanələnmiş. M.P.Vaqif
sif. [ər. dürr və fars. …əfşan] klas. şair. Dürr saçan, inci saçan. Ey eşqidürəfşanım, vey bülbüli-bustanım; Vey nərgisi-məstanım, didarına müştaqəm
sif. [fars.] Müxtəlif cinslərdən əmələ gəlmiş; mələz, qarışıq. Dürək toyuq
sif. [fars.] köhn. 1. İki cür rəngi olan; ikirəngli. 2. məc. İkiüzlü, riyakar. Dürəng adam
is. köhn. 1. İki rənglik. 2. məc. İkiüzlülük, riyakarlıq. Dürənglik bizə nisbət xəta deyil də, nədir? M
is. Dəstə, yığın, toplu; yığılıb (sarınıb) bağlanmış şey. Bir dürgə pul
“Dürgələmək”dən f.is
f. Dürgə halına salmaq. Pulu dürgələmək
f.is. Dürgə halına salınmış
icb. Dürgə halına saldırmaq
sif. Dürgələnmiş halda olan. Dürgəli kağız
is. 1. Cür, növ. Maşının keçdiyi yerlərdə, onun arxasınca, uçurulan evlərin yerində yeni binalar, başqa dürlü küçələr, meydançalar tikilir
sif. Cürbəcür, növbənöv, hər cür, hər növ, müxtəlif. Dürlü-dürlü yeməklər. – Cəmalından sənin hər gecə, ey şah; Düşər yüz min ziyalar dürlü-dürlü
is. 1. Bükülmüş, dürmələnmiş şey; bağlama. 2. İçinə yağ, pendir və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa
“Dürməkləmək”dən f.is
f. 1. İçinə pendir, yağ və s. qoyub dürmək halına salmaq (lavaşı, yuxanı); dürmək qayırmaq; yığıb yumrulamaq
is. dan. bax dürmək 1-ci mənada. [Araz:] Doktor, istini soyuğa, soyuğu istiyə qatıb dürmənc kimi yeyən bir fəhləyəm
is. [ər.] 1. İnci, mirvari. // məc. Şairanə təşbehlərdə gözəlin dişlərinə işarə. Ləli-ləbi bənzər gövhər kanına; Düzülüb gövhərtək dür dəhanına
bax dürtmək
1. “Dürtmək”dən f.is. 2. is. Əlini yumruq halına gətirərək barmaqlarının qatlanmış yeri ilə vurma. Onun qoluna bir dürtmə vurdu
f. 1. Zorla soxmaq (salmaq, keçirmək, yerləşdirmək). Pası mırıldanamırıldana əyildi, açılmış kağızı qatlayıb onun qoynuna dürtdü
“Dürtməkləmək”dən f.is
bax dürtmələmək
“Dürtməklənmək”dən f.is
məch. Dürtməklə vurulmaq
“Dürtmələmək”dən f.is
f. Dürtməklə vurmaq. Birdən molla məni öz adımla çağırdı. Yanımdakı şagirdlər məni dürtmələdilər. T.Ş
“Dürtmələnmək”dən f.is
“Dürtülmək”dən f.is
f. Özünü zorla soxmaq, zorla soxulmaq (bir yerə). Asta qaçıb dürtülərik xəlvətə; Kim nə deyər bizdə olan qeyrətə? M
bax dürtülmək
“Dürtüşdürmək”dən f.is
f. 1. Zorla soxmaq, bir şeyi güclə cibə və s.-yə yerləşdirmək. 2. bax dartışdırmaq
“Dürtüşdürülmək”dən f.is
məch. Zorla soxulmaq, zorla cibinə və s.-yə yerləşdirilmək
“Dürtüşmək”dən f.is
f. Dürtülmək (çoxları haqqında)
sif. [fars.] 1. Doğru, düzgün, düz. Dürüst söz. – Avazı idi bəsi mülayim; Üslubi dürüst, üsuli qani. Füzuli
“Dürüstləşdirilmək” dən f.is
məch. Dürüst hala salınmaq, dəqiq şəklə salınmaq; dəqiqləşdirilmək. Dərsliyin IV və V fəsillərinin xronoloji çərçivəsi dürüstləşdirilmişdir
“Dürüstləşdirmək”dən f.is
f. Dürüst hala salmaq; dəqiqləşdirmək. [Sabit Mirzə] … zənnində yanılıb-yanılmadığını dürüstləşdirmək üçün diqqətlə Dadaşovun üzünə baxdı
is. Düzlük, doğruluq, düzgünlük; dəqiqlik. // Həqiqilik, gerçəklik, səhihlik
is. [fars.] köhn. Dəri ya mahuddan tikilən dəyirmi təpəli papaq
is. [fars.] 1. Bir tərəfi balta, o biri tərəfi külüng olan alət. Düsərlə həm yer qazılır, həm də ağac yarılır