is. 1. Qadınların sinələrinə taxdıqları zinət bağı. 2. Atın, ulağın döşündən keçib yəhəri, palanı saxlayan bağ
zərf Əzbərdən, sinədən, hafizədən, yazısız. Döşdən demək. Döşdən oxumaq
sif. dan. Qudurmuş, qızmış, yaralanmış
is. Davamlı parçadan hazırlanmış və üzərində yatmaq üçün içərisi yun, pambıq və s. yumşaq şeylə doldurulmuş uzun yastı kisə
is. Döşəyin üstündən salınan ağ; mələfə. [İsmayılzadə] nazik yun yorğanları qaldırıb bir-bir döşəkağılarına baxdı… M
sif. Döşəkağı üçün yarayan; mələfəlik. Döşəkağılıq kətan
is. Üstündə bir adam oturmaq üçün kiçik döşək. Evin yuxarı başında uşaqların atası üçün xüsusi döşəkcə salınardı
sif. Döşək üçün yarayan. Döşəklik yun
bax döşəkağı. Təzə döşəküzü gətirib bu dəm; Anam çarpayıda yer açdı mənə. Z.Xəlil
sif. Döşəküzü üçün yarayan. Döşəküzülük parça
sif. Döşənmiş, fərş salınmış, müxəlləfatlı; səliqəli. Durna bacının kənddə güzəranı babat olsa da, bu cür yeni mədəni qaydada, döşəli evdə ilk dəfə ya
is. aşp. Plovun altına qoyulub bişirilən ət, kişmiş və s.-dən ibarət qara (xuruş). Plovun döşəməsi
1. “Döşəmək”dən f.is. 2. is. Otağın və s.-nin alt tərəfini örtən taxta, torpaq və s. Otağın döşəməsi
f. 1. Salmaq, sərmək, bir şeylə üstünü örtmək. [Cahangir bəy:] İldırım, sən də yapıncıları döşə yerə… N
sif. aşp. Döşəmədən ibarət qarası (xuruşu) olan. Döşəməli aş
sif. Döşəməsi olan, üstü bir şeylə döşənmiş, örtülmüş. Döşəməli ev. Daş döşəməli küçə. Taxta döşəməli eyvan
sif. Döşəməyə yarayan. Döşəməlik taxta
sif. Döşəmə üçün yararlı. Döşəməlik ət
is. aşp. Qarası döşəmədən ibarət plov. – Yolda məşədinin yadına düşdü ki, sübh üç girvənkə ət alıb və sifariş edibdir ki, əti abguşt bişirib günorta u
is. 1. Döşəməni silib təmizləmək üçün elektrik şotkası. [Azər:] Döşəməsilən, paltaryuyan, elektrik çayniki, radio – hamısından başım çıxır
bax döşəməsilən 2-ci mənada
is. 1. Yerə döşənilən, salınan hər şey (xalça, palaz və s.). Otaqda bol döşənəcək var. 2. bax döşənək
bax döşənəkli
is. Yerə, alta salına biləcək hər şey. Həsir döşənək. Küləş döşənək. Malqaranın döşənəyi vaxtında və müntəzəm surətdə dəyişdirilməlidir
sif. Döşənmiş, müxəlləfatla təchiz olunmuş, səliqəyə salınmış, bəzənmiş. Qoy otursun döşənəkli otaqda; Telli bir gəlinin qonağıyam mən
“Döşənilmək”dən f.is
məch. bax döşənmək 1-ci mənada
“Döşənmək”dən f.is
1. məch. Sərilmək, salınmaq, üstünə salınmaq. Rəxtxabı döşəndi, yatdı hərif; Günbəgündən vücudu oldu zəif
1. “Döşənmək”dən (1 və 2-ci mənalarda) f.sif. Orada çocuğun uzanmış olduğu yatacaqdan və yerə döşənmiş cırıqcırıq parça palazlardan başqa artıq bir şe
is. Döşənilən hər hansı bir şey. Otaq döşəntisi
“Döşətdirilmək”dən f.is
“Döşətdirmək”dən məch
“Döşətdirmək”dən f.is
“Döşətmək”dən (1-ci mənada) icb. Sən, Sənəm, boş otağı döşətdir, otur orada. Ə.Haqverdiyev
“Döşətmək”dən f.is
icb. Döşənək saldırmaq. Böyükxanım qonaq otaqlarını döşədib zinət verdirmişdi. M.S.Ordubadi. Söyüd ağacının kölgəsinə bir palaz döşədib orada rahatlan
sif. Ürəyəyatan, xoşagələn, xoşlanılan, cazibəli. Döşəyatan bir şey
“Döşləmək”dən f.is
f. 1. Döşü ilə itələmək, döş vurmaq. Cücələr bir-birini döşləyərək səpdiyim dəni dimdiklərdi. A.Şaiq
“Döşləşmək”dən f.is
qarş. Üz-üzə vuruşmaq, savaşmaq, döş-döşə gəlmək, əlbəyaxa olmaq, mübarizə etmək. O, mütləqa Dəmirovla üz-üzə gəlməli idi, onsuz da onu bu arada sayma
sif. 1. Döşü enli və iri olan. Döşlü at. 2. məh. dan. Qoçaq, qorxmaz, dikbaş. O, yaxşı bilirdi ki, Qəhrəman məktəb uşaqlarının döşlüsü və hazırcavabıd
is. 1. Paltarı təmiz saxlamaq üçün üstdən geyilən qolsuz önlük. Dəllək döşlüyü. Döşlüyün ətəyi. Uşaq döşlüyü
sif. Döşlük geymiş. Döşlüklü aşpaz. – İki nəfər ağ döşlüklü gənc qız nömrə üçün kağız doğrayırdı. Mir Cəlal
is. bot. Boruvari çiçəkləri olan çoxillik ot bitkisi
sif. və zərf Sinəsi açıq. Bu gecə Maşo Sonanın yatacaq otağına gəlib onu döşüaçıq yatmış gördü. N.Nərimanov
zərf , dan. Ürəyini boşaldaraq; çoxlu, ətraflı. Memar ilk qələbədən döşüdolusu məlumat verirdi. S.Rəhimov
sif. Döş tərəfi, döşü qara olan. Döşüqara quş
sif. Ürəyində çoxlu deyiləsi sözü olan, ürəyi sözlə dolu olan