Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • MİNDİRMƏK

    f. 1. Oturtmaq, əyləşdirmək (miniyə). Təyyarəyə mindirmək. Arabaya mindirmək. – …Yusif Sərracı mindirdilər ata… M

    Tam oxu »
  • MİNERÁL

    [fr. mineral] 1. Yer qabığının tərkibinə daxil olan və faydalı qazıntı kimi istifadə edilən təbii kimyəvi birləşmə və ya element

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞDIRILMA

    “Minerallaşdırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞDIRILMAQ

    məch. 1. Mineral birləşmələrə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurulmaq

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞDIRMA

    “Minerallaşdırmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞDIRMAQ

    f. 1. Üzvi maddələri minerala və ya mineral birləşmələrə çevirmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurmaq

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞMA

    1. “Minerallaşmaq”dan f.is. 2. Üzvi maddələrin minerala, mineral birləşmələrə çevrilməsi. Bitkilərin minerallaşması

    Tam oxu »
  • MİNERALLAŞMAQ

    f. Minerala, mineral birləşməyə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında)

    Tam oxu »
  • MİNERALÓGİYA

    [fr. mineral və yun. logos] Minerallardan bəhs edən elm

    Tam oxu »
  • MİNERALOJİ

    sif. Mineralogiyaya aid olan, mineralogiya ilə əlaqədar olan. Mineraloji xüsusiyyət. Mineraloji tərkib

    Tam oxu »
  • MİNERALÓQ

    [fr. mineral və yun. logos] Mineralogiya mütəxəssisi

    Tam oxu »
  • MİNİ-MİNİ

    sif. oxş. Kiçicik, xırdaca. Uşağın mini-mini ağzı. – …Azad və asudə yaşayaraq mini-mini balaları oxudardım

    Tam oxu »
  • MİNİATÜR

    [ital. miniatura, əsli lat.] 1. Qədim əlyazmalarında, kitablarda incə, rəngli şəkil və ya bəzəkli iri hərf (yazı)

    Tam oxu »
  • MİNİATÜRÇÜ

    is. Miniatür rəssamı

    Tam oxu »
  • MİNİATÜRLÜK

    is. İncəlik, zəriflik, kiçiklik, balacalıq

    Tam oxu »
  • MİNİCİ₁

    is. At minən, ata minib gedən; süvari. At minicisini tanıyar. (Ata. sözü). At naşı minicini üstündə saxlamaq istəmirdi

    Tam oxu »
  • MİNİCİ₂

    is. zool. Bitkilərə zərərverici bir cücü. …Pambıq, taxıl, bağ və bostana zərər verən cücülərdən nümunə olaraq pambıq sovkasını, minicini, faydalı cücü

    Tam oxu »
  • MİNİCİLİK

    is. Mahir at minmə bacarığı. [İlyas:] Tərlan kimi coşqun məzaclı bir köhləni isə yalnız minicilik sənətkarlığının zirvəsində duran tək-tək adamlar min

    Tam oxu »
  • MİNİK

    is. 1. Bir yerə getmək üçün nəqliyyat vasitələrinin birinə minmiş adam. Ancaq tək-tük üstüörtülü faytonlar içində miniklər görünür

    Tam oxu »
  • MİNİLLİK

    1. sif. Min il müddətində olan, min il davam etmiş. Minillik ədəbiyyat. 2. is. Min ildən ibarət zaman, dövr

    Tam oxu »
  • MİNİLMƏ

    “Minilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • MİNİLMƏK

    “Minmək”dən məch. Yaxşı atdır bədöv at; Minilməyə bədöv at; İgidi cavan saxlar; Əsil arvad, bədöv at

    Tam oxu »
  • MİNİMÁL

    sif. [lat.] Başqaları sırasında ən kiçik, ən az, ən xırda (maksimal əksi). Minimal miqdar. Minimal dərəcə

    Tam oxu »
  • Mİ́NİMUM

    [lat.] 1. Ən kiçik miqdar, ən az miqdar (maksimum əksi). Minimum temperatur. 2. Hər hansı bir sahədə lazım olan bilik və ya tədbirlərin məcmusu

    Tam oxu »
  • MİNİNCİ

    sıra s. Doqquz yüz doxsan doqquzuncudan sonra gələn say. Mininci səhifə

    Tam oxu »
  • MİNİŞ

    is. Minmə, minmə tərzi

    Tam oxu »
  • MİNİŞMƏ

    “Minişmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • MİNİŞMƏK

    qarş. Bir vaxtda, birgə miniyə oturmaq, yaxud bir-birini basaraq, itələyərək minmək. Minişdilər ata, çərkəzlər oldular qıvraq

    Tam oxu »
  • MİNQRELLƏR

    cəm Qərbi Gürcüstanda yaşayan, keçmişdə ayrıca etnik qrup təşkil edən gürcülər

    Tam oxu »
  • MİNLƏRCƏ

    sif. Sayı minlərlə olan (bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir). Minlərcə adam. – Kəndin qabağındakı çayaşağıda elə bil minlərcə adam səs-səsə verib car

    Tam oxu »
  • MİNLƏRLƏ

    sif. Sayı minlərlə olan (bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir). Minlərcə adam. – Kəndin qabağındakı çayaşağıda elə bil minlərcə adam səs-səsə verib car

    Tam oxu »
  • MİNLİK

    sif. Min vahidlə ölçülən. Minlik lampa

    Tam oxu »
  • MİNMƏ

    “Minmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • MİNMƏK

    f. 1. At və ya başqa minik heyvanının üstünə qalxmaq, oturmaq. At minib cıdıra çıxmaq, tüfəng atmaq. [Kiçikbəyim] üçün təbii bir ehtiyac kimi idi

    Tam oxu »
  • MİNNƏT

    is. [ər.] Edilən hörmət və yaxşılığa qarşı daxilən duyulan borcluluq hissi, özünü borclu bilmə. ◊ Minnət çəkmək – 1) hörmət və yaxşılıq qarşısında özü

    Tam oxu »
  • MİNNƏT-SÜNNƏT

    is. [ər.] dan. Ayağa düşüb xahiş etmə; xahiş, yalvarış, rica. □ Minnət-sünnət etmək – ayağa düşərək xahiş etmək, yalvarmaq

    Tam oxu »
  • MİNNƏTÇİ

    is. Özgə üçün başqasından bir şey xahiş edən, minnət edən. [Sona] qapısına gələn bir çox elçiləri, minnətçiləri boş yola saldı

    Tam oxu »
  • MİNNƏTÇİLİK

    is. Minnətçi olma, vasitəçilik etmə; vasitəçilik

    Tam oxu »
  • MİNNƏTDAR

    sif. [ər. minnət və fars. …dar] 1. Birindən gördüyü yaxşılığa qarşı mütəşəkkir olan, minnətə qarşı özünü borclu hiss edən, yaxşılıq bilən, razılıq edə

    Tam oxu »
  • MİNNƏTDARLIQ

    1. is. Göstərilən diqqətə, edilən yaxşılığa qarşı razılıq, məmnunluq hissi; təşəkkür. Yarməmmədin ürəyində Kəngərliyə qarşı minnətdarlıqdan başqa bir

    Tam oxu »
  • MİNNƏTLİ

    sif. Minnət qarşısında, minnətlə edilən, özünə borclu etmək üçün edilən; təmənnalı. Minnətli plovdansa, minnətsiz pendir-çörək yaxşıdır

    Tam oxu »
  • MİNNƏTSİZ

    sif. və zərf Minnəti olmayan, minnət qoymayan, əvəzində heç bir şey istəməyən, minnət güdməyən. Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dö

    Tam oxu »
  • MİNOMYÓT

    [rus.] bax minaatan. Minomyot atəşi. Minomyot atmaq

    Tam oxu »
  • MİNOMYOTÇU

    is. Minomyot atan, minomyotçu hissələrində qulluq edən əsgər. Aslan onu yaxşı bir minomyotçu kimi təriflədi

    Tam oxu »
  • MİNONOS

    [rus. миноносец] bax mina gəmisi (“mina”da). Minonosda xidmət etmək

    Tam oxu »
  • MİNÓR

    [ital. minere] mus. Səsləri, kiçik tersiya əsasında qurulmuş akkord əmələ gətirən musiqi ladı (hüzn, kədər əhval-ruhiyyəsi ilə bağlı olan səs boyaları

    Tam oxu »
  • MİNOTAVR

    is. Qədim yunan mifologiyasında Minosun arvadı Pasifayanın Poseydonun müqəddəs öküzündən doğduğu nəhəng yarıadam, yarıat; bəzi variantlarda öküz başlı

    Tam oxu »
  • MİNTƏNƏ

    [fars. nimtənədən] bax nimtənə. [Hacı Saleh:] Amma, ağa, mintənənin ölçüsü məlum olsa, çox yaxşı olardı

    Tam oxu »
  • MİNVAL

    is. [ər.] Qayda, tərz, yol, üsul. □ Bu minvalla, bu minval ilə – bu qayda ilə, bu cür, həmin tərzdə. …Bunları tanımağım və dost olmağım bu minvalla əm

    Tam oxu »
  • MİOKÁRD

    [yun. muo – əzələ və kardia – ürək] Ürəyin əzələ divarcığı

    Tam oxu »