sif. Ləqəbi olan, ləqəb daşıyan; ayamalı. Qonşuda yaşayan Danqılıbəy ləqəbli birisi, nədənsə, yediklərinin artığını həmişə buraya atardı
is. [ər.] 1. Qırmızı rəngli qiymətli daş. Qasid badəni içdi. Ləli öpüb cibinə qoydu. “Koroğlu”. Bunun evində ənfiyədan da vardır, onun üstündə ləl və
top. [ər.] Qiymətli daş-qaş, cavahirat. Təmiz ad, təmiz ürək bu dünyada ləl-cavahiratdan da qiymətlidir! S
is. 1. Keçmişdə kübar və varlı ailələrdə oğlan uşağının tərbiyəsilə məşğul olan adam. [Qətibə xanım:] Səba xanım, özümü çox fəna hiss edirəm, Qutluğu
lələdağ etmək məh. – hirsləndirmək, acıqlandırmaq, dəhşətə salmaq. Qaçaq Nəbi boz ata minib aynalı ilə naçalnikləri, pristavları nə təhər lələdağ edi
is. Uşağı ovutmaq üçün ona verilən hər hansı bir şey (şirni, meyvə və s.). Uşağı lələgilə ilə dilə tutmaq
is. 1. Quşların qanadlarının və quyruqlarının uclarındakı uzun saplaqlı tük. [Qız] eyvanın küncündə ları xoruzun qanadından düşmüş uzun lələyi görüb s
“Lələklənmək”dən f.is
f. 1. Lələyi görünməyə başlamaq, lələyi çıxmaq. Cücə lələkləndi. 2. Lələyi tökülmək, lələyi düşmək. Xəstə toyuq lələklədi
sif. 1. Uzun lələkləri olan, lələklə örtülmüş (quşlar haqqında). [Zərrintac xanım:] Alagöz, sən mənə qulluq edərsən, mən də səni lələkli tovuz kimi bə
sif. Hələ lələyi çıxmamış və ya lələyi tökülmüş. Lələksiz quş
is. Quşlarda: köhnə lələkləri töküb, yeni lələklər çıxarma prosesi. Sürünənlər qabıq qoyduqları kimi, quşlar da lələk tökürlər
sif. Lələyəoxşar, lələk kimi. Lələkvari yarpaq. – [Göyrüş ağacının] yarpaqları lələkvari şəkildə düzülmüşdür
is. köhn. Lələnin gördüyü iş; tərbiyəçilik. [Cəbi:] Allah mənə o qədər ömür versin ki, Qəmər xanımın uşaqlarına lələlik edim
is. zar. Bir adam özünü öydüyü, lovğalandığı zaman özünə işarə olaraq işlətdiyi söz (yalnız şəxs sonluqları ilə işlənir)
dan. bax nənni
“Ləlimək”dən f.is
f. dan. 1. Yalvarmaq, yalvarıbyaxarmaq. 2. Bir şeyin həsrətində olmaq, arzusunda olmaq. Aşdan ötrü ləlimək
ləlo getmək dan. – yeməli bir şeyin həsrətində olmaq, həddən artıq istəmək. Kababdan ötrü ləlo gedir
sif. dan. Acgöz, tamarzı, görməmiş. // İs. mənasında. Acdan ləlöyün törər. (Ata. sözü). // Ehtiraslı, həris
is. Acgözlük, görməmişlik, hərislik, tamarzılıq
is. məh. 1. Talvar. 2. Mağara
is. [ər.] köhn. Parlama, parıldama
is. Tavandan bir az aşağı divar uzunu kərpicdən, taxtadan, palçıqdan qabqacaq düzmək üçün düzəldilmiş yer; rəf
sif. Ləməsi olan; rəfli. Ləməli otaq
is. məh. Tavan, səqf. Düz stolun üstündən, ləmpədən asılmış onluq lampa şölələnirdi. B.Bayramov
sif. məh. Ləmpə vurulmuş; tavanlı, səqfli. Ləmpəli otaq
sif. [ər.] Əzgin, süst, halsız, ölgün, hissiz. □ Ləms etmək (eləmək) – hiss etmək, duymaq. Qulağımı ləms etdi o zamanda; Duydum, uçur mələklər asimand
“Ləmsləşmək”dən f.is
f. Süstləşmək, keyləşmək, halsızlaşmaq, hissizləşmək. [Dərviş:] Özümü itirdim, nə etməliyəm bilmədim, … huşum və bədənim ləmsləşdi, pozğunlaşdım
dan. bax əsir-yesir. [Yetər:] Bu bir belə ləmyesirin duası qoymaz ki, Xalıqverdi qardaşın başından bir tük əskik olsun
klas. bax lənət. [Şeyx Hadi:] Qaliba sizcə öylə bir ustad; Olunur imdi lənü tənlə yad?! H.Cavid. □ Lən etmək (eyləmək) – lənətləmək, lənət oxumaq
lənbər vurmaq dan. – ləngərlənmək, tərpənmək, yanlarından tökülmək, daşmaq (dolu qabdakı maye haqqında)
sif. dan. Qaba, kobud, nataraz, yekəpər, zorba. Ləndəhor adam. // Qaydasız, səliqəsiz, biçimsiz. Ləndəhor paltar
[ər.] 1. Dini etiqada görə Allahın mərhəmətindən məhrum olma, nifrin (adətən köməkçi feillərlə işlənir)
“Lənətləməkdən” f.is
f. Nifrin etmək, qarğımaq, lənət oxumaq. İskəndər “Ölülər aləmi”nin saxtakarlığını, yalanını, puç və mənasızlığını faş edib lənətləyir
“Lənətlənmək”dən f.is
məch. Qarğınmaq, nifrin edilmək
[ər.] nida. “Allahın lənəti olsun!” mənasında qarğış kimi işlədilən ifadə. Hacı arabadan düşdü, “tfu, lənətüllah!” deyib, təsbeh çevirə-çevirə kəndə s
[fars.] sif. 1. Ağır, asta, yavaş; ağırtərpənən. Çox ləng adamdır! // Zərf mənasında. Ləng getmək. Ləng işləmək
is. [fars.] 1. bax lövbər. Gəmilərin ləngərini salıb dedilər: – Bu nəzirədə bir müddət seyr edək. (Nağıl)
is. köhn. Siniyəoxşar dayaz mis qab. Düyünü ləngəriyə boşaltmaq
“Ləngərləmək”dən f.is
f. Ləngər vurmaq, hər iki tərəfə yatıb-qalxmaq; yırğalamaq, əyilmək, yellənmək. Araba yol uzunu ləngərləyir
zərf Ləngər vuraraq, yıxıla-dura, yıxıla-yıxıla, yırğalanayırğalana, yan basa-basa. Şahnigar … Salatını ehmalca kənar edib, qabağa düşdü
“Ləngərlənmək”dən f.is
f. Bir tərəfdən o biri tərəfə əyilmək, səndələmək, yırğalanmaq; ləngərləmək, ləngər vurmaq. // Tərpənmək, yellənmək
dan. bax ləngəryerişli. Gövhər xanım özünəməxsus ağır və ləngərli bir yerişlə yaxınlaşıb pərdələrdən birinin ipini çəkdi
is. dan. Ləngərlənələngərlənə, yan basa-basa yerimə tərzi. Ləngəryerişi kimdən öyrənibsən?