is. və sif. 1. Müharibədə düşmən üzərinə qumbara atan top, ya əsgər. 2. idm. Qumbara atmaqda mütəxəssis olan idmançı
1. köhn. bax qumbaraatan 1-ci mənada. 2. is. Qumbara qayıran usta
[əsli lat.] Neft tullantılarından hazırlanan süni gübrə
sif. Tərkibində qumbrin olan
is. məh. bot. Taxıl fəsiləsindən yem bitkisi
is. geol. Gil, əhəng və s. ilə qarışıb bərkimiş qumdan ibarət süxur. Çökmə süxurların dənizdə əmələ gələn növlərinə misal olaraq qumdaşı, əhəngdaşı, g
is. zool. Balıq kürüsündən çıxan sürfə
is. [ər.] 1. Yandan asılan kiçik su qabı. Bir çoxları öz yol xərcliyini, … qumqumasını alıb yola düşməyə hazırlanır
is. dan. Həddən artıq xırdaçı, vasvası, zəhlətökən adam
bax qumluq 2-ci mənada
“Qumlamaq”dan f.is
f. 1. Qumla sürtüb yumaq, təmizləmək; qumla silmək, sürtmək. Qabları qumlayıb təmizləmək. 2. Bir şeyin üstünü qumla örtmək, bir şeyi qum altında basdı
“Qumlanmaq”dan f.is
məch. 1. Qumla sürtülüb təmizlənmək, qumla silinmək. 2. Üstü qumla örtülmək, qum altında basdırılmaq
sif. 1. İçində, tərkibində qum olan, qum qarışığı olan. Qumlu kirəc. Qumlu sement. Qumlu suvaq. 2. Qumu çox olan, qumla örtülü olan
is. 1. bot. Birillik, ya çoxillik bəzək bitkisi. 2. Çoxlu miqdarda qum qatışığı olan yumşaq torpaq
1. sif. Qumdan ibarət olan, qumla örtülü olan, qumsal. Qumluq yer. Qumluq səhra. Qumluq təpə. 2. is. Qumsal yer, qumu çox olan, qumla örtülü yer
is. Qumlu şeyin halı; tərkibində, içində qum olma. Süxurun qumluluğu
sif. Açıq-şabalıdı rəngində olan. Ayrım qızı qısaboylu, kök bir qadın idi. Kiçik qumral gözləri, ay kimi yuvarlaq üzü var idi
is. Qumral rəngində olma, qumral rəngində olan şeyin halı
sif. Saçı qumral (açıqşabalıdı) rəngində olan. Məmməd bəy on iki-on üç yaşında alagözlü, qumralsaçlı … bir oğlan idi
is. Girdə zəng; zınqırov. Tulaları çağırmağa ehtiyac yox idi, çünki qızılquşun qumro səsi onları xəbərdar etmiş idi
sif. Boynundan və s.-dən qumrov asılmış, zınqırovlu. Bir günün içərisində otuz başdan yuxarı … boğazı qumrovlu əmlik toplandı
is. zool. Göyərçin cinsindən boz rəngli gözəl bir quş. Bülbüllərə şərh edərdi halın; Qumrulara möhnətü məlalın
1. is. Qumluq yer, qumla örtülü olan dəniz sahili. [Şeyda:] Bir də bilirsən ki, bizim torpaqlar susuz, ələfsiz Ərəbistan qumsalıdır
bax qumsal. O daşlı, qumsallı, gilli torpağı; Udur, lay-lay udur ekskavatorlar. S.Vurğun
is. Qumsal yer, qumluq. Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi
sif. və is. xüs. Tikinti işləri aparılan yerdə qumu, torpağı sovuran (maşın). Qumsovuran maşın
is. Dağıstanda yaşayan türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam. Qumuq dili. Qumuq xalqı
sif. və zərf Qumuq dilində. Qumuqca kitab. Qumuqca danışmaq
is. 1. Corabın, uzunboğaz çəkmənin və s. ayaqqabıların dizə qədər qalxan hissəsi. [Məstan bəy] çəkməsinin quncundan qamçısını çıxarıb, əlində fırlatma
sif. Quncu olan. Qunclu çəkmə. Qunclu corab
sif. Quncu olmayan. Quncsuz ayaqqabı. Quncsuz corab
is. 1. Körpə uşaqları sarımaq üçün sarğı ləvazimatı. 2. Yerlik halında: qundaqda – bax qundaqlı1. [Ağa Mərdan:] O vaxtda onun yanında qundaqda bir ayl
is. Tüfəngin ağac hissəsi. Araz tüfəngin qundağı ilə onu elə vurdu ki, o gerigeri çəkilərək yerə sərildi
is. Qundağı (1-ci mənada) sarımağa məxsus bağ
is. bax qundaqsaz
“Qundaqlamaq1”dan f.is
“Qundaqlamaq2”dan f.is
f. Uşağı qundağa sarımaq, bələmək. Uşağı yuyundurub qundaqlamaq. – Adını Leyla qoyub, qızı qundaqladılar
f. Tüfəngə qundaq bağlamaq, qundaq salmaq
“Qundaqlanmaq2”dan f.is
“Qundaqlanmaq1”dan f.is
məch. Qundaqla sarınmaq, bələnmək (uşaq haqqında). // məc. Sarınmaq, boğça halında bağlanmaq
məch. Qundaq salınmaq (tüfəngə)
“Qundaqlatmaq1”dan f.is
“Qundaqlatmaq2”dan f.is
icb. Tüfəngə qundaq bağlatmaq
icb. Uşağı qundağa sarıtmaq, bələtmək