f. 1. bax vərəmlənmək. Yüksəklərə, mavi göylərə doğru boylanan bacalar Qaraşəhərin zirzəmilərində vərəmləyən fəhlələrin dastanını oxuyurdu
“Vərəmləndirilmək” dən f.is
məch. Vərəm xəstəliyinə tutulmasına səbəb olmaq, dığlandırılmaq
“Vərəmləndirmək”dən f.is
bax vərəmlətmək
“Vərəmlənmək”dən f.is
f. Vərəm xəstəliyinə tutulmaq
“Vərəmlətmək”dən f.is
f. 1. Vərəmlə xəstələndirmək. 2. məc. Dığlandırmaq, azara salmaq, dərdə salmaq (acıqdan, fikirdən, qüssədən və s
sif. və is. Vərəm xəstəliyi olan
is. dan. Götür-qoy, ölçübbiçmə, təkrar-təkrar yoxlama. □ Vərəndaz etmək – götür-qoy eləmək, ölçüb-biçmək, təkrar-təkrar yoxlamaq
is. [ər.] bax varislik
is. [ər.] köhn. rəs. Ölən bir adamdan sonra yaxın qohumluq və ya vəsiyyət yolu ilə onun mülk və malına sahib olan şəxs(lər); varis(lər)
sif. Vərəsəsi olan, varis(lər)i olan
is. Vərəsənin hüquqi vəziyyəti; varislik
sif. Vərəsəsi, varisi olmayan
f. k.t. məh. Əkilmiş yeri zolaqlar şəklində sahələrə ayırmaq
is. Xovsuz xalça növü
is. [fars.] köhn. Böyük zərər nəticəsində tacirin mayadan düşməsi, borclarını ödəmək iqtidarını itirməsi, iflas etməsi; iflas, müflislik
is. Müflislik, sınıq çıxma, iflas
is. [ər.] Uçurum; təhlükə. Boz at, səni sər töylədə bağlaram; Əgər bizi bu vərtədən qurtarsan; Ayağına qızıl, gümüş nallaram
is. [ər. “vasitə” söz. cəmi] 1. bax vasitə 2-ci mənada. // Ləvazimat. İstehkam hissələrinin əlində kifayət qədər vəsait olmurdu
sif. Vəsaiti olan
is. [ər.] köhn. rəs. Arada vasitə olma; vasitəçilik, araçılıq, miyançılıq; rəsmi xahiş. Vəsatət istəyirəm qəhrə getmiş eşqin üçün; Necə ki, tövbəni ri
is. [ər.] 1. Orta. Böyükxanım evin vəsətində döşək üstündə … əyləşmişdir. M.S.Ordubadi. 2. mus. Orta səs
is. [ər.] 1. Bir şəxsin və ya bir şeyin malik olduğu sifət, keyfiyyət, hal; səciyyə. Zatinə kimsə irməz, vəsfini bilməz
sif. Təsvir edilməsi mümkün olmayan, təsvirəgəlməz. [Şirvan hakimi] saysız əsgər və hesabsız qoşunla tam bir cəlal və vəsfəgəlməz bir dəbdəbə ilə Baya
sif. köhn. Bir şəxsin və ya şeyin xüsusi hal və keyfiyyətinə, vəsfinə aid olan. ◊ Vəsfi analiz kim. – maddənin tərkibinin tədqiqi, onun tərkibini təşk
is. [ər.] 1. Bir şəxs və ya şeyin hal və xüsusiyyətini söyləyərək təsvir etmə. Yarın vəsfi-halı düşəndə yada; Qəm yeyər könlümü, dad-aman eylər
is. [ər.] köhn. Ölmüş bir adamın vəsiyyətini yerinə yetirən. Çün Səd istədi ki, məsailini soruşsun, həzrət buyurdu ki, … mənim fərzəndimdən soruş ki,
is. [ər.] Bir şeyi təsdiq edən və bir şeyə icazə verən sənəd, rəsmi kağız; şəhadətnamə. [Əbülhəsən bəy:] Biz küçələrə çıxa bilərdik
sif. Vəsiqəsi, sənədi olan
is. [ər.] 1. Vasitə, yol, üsul. Öz ixlas və hüsni-xidmətini [hər kəs] bu mətləbin təhsilinə vəsilə bilsin
is. [ər.] Ölərkən bir şəxsin öz övladına, yaxud yaxınlarına verdiyi tapşırıq, göstəriş, sərəncam, məsləhət, son sözü
is. [ər. vəsiyyət və fars. …namə] Yazılı vəsiyyət, vəsiyyət kağızı, vəsiyyət sənədi
is. [ər.] klas. Sevgilisi ilə qovuşma; vüsal. Ruzü şəb vəslin xəyalı canda qaldı yadigar. Xətayi. Könlüm evi xərabtər oldu fəraqdan; Vəslin bu mülkü e
is. [ər.] köhn. 1. Möhür. 2. Qadınların qaşlarına çəkdikləri qara boya, rəng. Vəsmə bol olanda qaşa da yaxarlar, gözə də
sif. köhn. Vəsmə çəkilmiş. Vəsməli qaş. – Şöleyi-şəmi-hidayətdir cəmalün pərtövü; Qibleyi-mülki-məlaik vəsməli qaşın sənin
[ər.] Sözün qısası, məsələ bitdi, iş qurtardı, bu qədər. Bəli, sözümüz oradadır ki, pişik ilə arvadın çarəsi məhz dağarcıqdır
is. [ər.] Şeytan, iblis
is. [ər.] Şübhə və tərəddüd, narahatlıq, iztirab, qorxu, səksəkə; əsli olmadığı halda xəyala gələn şey
sif. İztirablı, həyəcanlı, qorxulu, səksəkəli. Vəsvəsəli yuxu
is. [rus. “ватага” sözündən] Çay, göl və dəniz balıqlarını ovlamaq üçün sahildə yerləşən məntəqə, müəssisə
is. 1. köhn. Vətəgə sahibi. 2. Vətəgədə işləyən işçi, vətəgə fəhləsi
is. [ər.] 1. Bir adamın doğulub böyüdüyü və vətəndaşı olduğu ölkə, məmləkət; doğma yurd, Ana yurd. Vətəni müdafiə etmək
is. 1. Müəyyən bir dövlət əhalisinə mənsub olub, öz dövlətinin qanunları ilə müəyyən edilmiş bütün tələbləri yerinə yetirməyə borclu olan şəxs
is. 1. Bir şəxsin müəyyən dövlətin vətəndaşları arasında olması; vətəndaşın hüquqi vəziyyəti. 2. Sif
sif. Vətəni, yurdu olan
bax vətənpərvər