is. Tütək çalan musiqiçi
“Tütmək”dən f.is
f. Yanmaq, tüstüsü çıxmaq. Orda-burda ocaq tütür, evlər çıraq yandırır; Uçan durna, sönən qürub nağılları andırır
is. 1. Yarpaqlarında nikotin olan quşüzümü ailəsindən ot-bitki. Tütün zəmisi. Tütün yığımı. – Ağacların qalın gövdələri arasından yaşıl tütün plantasi
is. Tütün əkib-becərməklə məşğul olan adam. Povestin mövzusu Azərbaycan tütünçülərinin həyatından götürülmüşdür
is. Kənd təsərrüfatının, sənaye məqsədləri üçün tütün bitkisi əkibbecərməklə məşğul olan sahəsi; ümumiyyətlə, tütün becərmə işi
nida 1. Uğultu səsinə təqlid kimi işlənir (adətən uzadılaraq deyilir – u-u-u-u, u-u-u). Uzaqdan u-u səsi gəldi
Azərbaycan əlifbasının iyirmi səkkizinci hərfi və bu hərflə işarə olunan saitin adı
is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb
is. Kənar, son hədd, həddhüdud. Bu bizimçün elə bir dünya idi ki, ucubucağı yox idi. S.Rəhman. Edqarın ixtiyarında olan üzüm bağının ucu-bucağı yox id
sif. Ucu-bucağı olmayan, hədd-hüdudu olmayan; çox geniş, intəhasız. İnandığım ərənlərin birini; Uc-bucaqsız bir səhrada tapmışam
sif. 1. Yüksək, hündür. Uca boy. Uca bina. Uca ağac. – Buludlara dəyir uca dağları; Cənnət guşəsidir gözəl bağları
sif. Boyu uca, boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi
zərf 1. Bərkdən, yüksəkdən, zildən. Ucadan danışmaq. Ucadan gülmək. Ucadan demək. Ucadan oxumaq. – [Adamlar] ucadan və həyəcanla danışır, nə barədə is
f.sif. Uzaqdan görünən, qalxan, yüksələn (uca bina, ağac və s. haqqında). [Sarxan] istər-istəməz gözlərini dərədə qara zolaqlar kimi ucalan tüstüyə di
“Ucalandırmaq”dan f.is
f. Ucaltmaq, yüksəltmək, uca etmək, qaldırmaq. □ Adını ucalandırmaq – adını yüksəltmək, şöhrətləndirmək
“Ucalanmaq”dan f.is
f. Ucalmaq, yüksəlmək, yüksəklərə qalxmaq, uca olmaq. Dul övrət isə sailə olsun, oda yansın; Ancaq mənim avazeyi-şənim ucalansın
“Ucalaşmaq”dan f.is
f. Yüksəlmək, getdikcə qalxmaq, ucalmaq. Səs ucalaşdı, qoymayın! Millət oyaşdı, qoymayın! M.Ə.Sabir
“Ucaldılmaq”dan f.is
“Ucaltmaq”dan məch
is. 1. Yüksəklik, hündürlük. Dağın ucalığı. Boyun ucalığı. Tavanın ucalığı. – Siz öləsiz, elədi, bax, odu, Hacı Namazalı özüdü, papağının ucalığı burd
“Ucalmaq”dan f.is
f. 1. Daha da yüksəlmək, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq. Suyun səviyyəsi xeyli ucalmışdır. Binanın divarları gündəngünə ucalır
“Ucaltmaq”dan f.is
f. 1. Yüksəltmək, daha uca etmək, qaldırmaq, getdikcə hündürlüyünü artırmaq (bina və s. haqqında). Yeni binaları ucaltmazdan əvvəl köhnə evləri sökmək
sif. 1. Uca, yüksək, hündür, çoxmərtəbəli. Ucamərtəbəli ev (bina). 2. məc. köhn. Yüksək vəzifə sahibi olan, yüksəkvəzifəli
zərf …səbəbindən, …üzündən, …təqsiri üzündən, …səbəbilə. Sənin ucbatından bizə də söz gəldi. – Ac da qalsanız, susuz da, bu, bizim ucbatımızdan deyil
zərf Başqalardan, özgələrdən; bilavasitə deyil, bilvasitə. Ucdan-qıraqdan qulağına dəyən sözlər Hürüyə mənasız görünürdü
zərf və sif. Fərq qoymadan, ayırmadan, arada buraxmadan, hamını, başdan-başa, bilavasitə bir-birinin ardınca, bir-bir
is. Bir yerin ən uzaq hissəsi, kənarı. Nigar nə Koroğluya baxdı, nə dəlilərə baxdı, yavaş-yavaş təpənin lap ucqarlarına gəldi
is. Bir şeyin ucuna keçirilən, taxılan, geydirilən adətən konusşəkilli qalpaqcıq. Karandaş ucluğu. Mərmi ucluğu
bax uc-bucaqsız. Ucsuz-bucaqsız tarlalar. Ucsuz-bucaqsız ölkəmiz. – Qarşıda ucsuz-bucaqsız geniş bir çöl sərilmişdi
sif. Ucu biz kimi olan, ucuşiş, ucu getdikcə nazikləşən. Ucubiz burun
sif. Ucu iti olan, ucuşiş. Ucuiti dəmir. Ucuiti yaba
bax ucbatından. Gecə-gündüz oda düşüb yanaram; Siyah telli bir sonanın ucundan. M.V.Vidadi. Bir-iki nəfərin ucundan iki ay təkrar təlimə saxlanan əsgə
bax ucubiz
sif. 1. Az pula satılan, qiyməti aşağı olan, dəyəri baha olmayan (baha ziddi). Ucuz palto. Ucuz parça
sif. və zərf Çox ucuz. Ucuzca mal. Ucuzca satmaq. // Məc. mənada. [Şamama Cadu:] Allahın bu ucuzca ölümü də gəlib məni tapmır
sif. Malını ucuz satan, yaxud ucuz mallar axtarıb satın alan adam
“Ucuzlanmaq”dan f.is
bax ucuzlaşmaq
“Ucuzlaşdırılmaq”dan f.is. Qiymətlərin ucuzlaşdırılması
məch. 1. Ucuz edilmək, qiyməti aşağı salınmaq. 2. məc. Qiymətsizləşdirilmək, qiymətdən salınmaq, hörmətdən salınmaq