Ra (Günəş, Tanrı ASE. VII. səh. 53), man (adam); Günəş adamı, Tanrı övladı
isti, bürkü (Ərəb qəməri təqviminin IX orucluq ayının adı)
rəml atan, fal açan, falçı
Allahı istəyən, sevən; İraqda yer adı
ram edən din, cəlb edən din
ram edən, tabe etdirən; atıcı, mərmiatan
yandıran, yandırıcı; Günəşin odu, Günəşin şüası
diqqətlə baxan, gözlərini zilləyən, nəzər salan
rəmlçi, rəml atan, torpaqla fala baxan
atıcı, mərmi atan; ib. Günəş oğlu, Günəş övladı
rəmzlə danışan, üstüörtülü danışan
musiqi, çalğı
bax: Ramdar və Ramiz
işarə; rəmzlə ifadə olunan; üstüörtülü bildirilən
dinin başçısı, din rəhbəri
çatan, yetişən, müvəffəq olan
dinə yetişən, imana çatan
«rasih» sözündən düzəlmiş, «sağlam, möhkəm» deməkdir
imtahandan çıxmamış; xılt, sulu şeylərin toplusu
çatmış, nail olmuş, yetişmiş
möhkəm, dözümlü
sağlam, dözümlü; möhkəm özüllü
dərin bilikli, elmli, savadlı
elçi, nümayəndə
rəssam, şəkilçəkən, rəsm çəkən
yaş, nəm, islanmış; sulu meyvə; təzə, yaşıl, yaşıllıq
mehriban, şəfqətli, rəhmdil ("Günəş Allahı" mənasındadır. "Od" anlayışı ilə əlaqədar olan bütün adlar isə ancaq müsbət çalarlı olur)
mehriban, şəfqətli din; dinin şərəfi, mehribanlıq
"rad"-"işıq", "vulf"-"qurd, canavar" sözlərindən düzəlmiş və "işıqlı qurd" mənasındadır
rəvayət edən, nağıl söyləyən; fikir, xəyal
gənc, cavan; yaz günəşi; səyahətçi