BƏNDİVAN

dan. Məəttəl, bənd.
[Merac:] Gözəl, mən sənin bəndivanınam, geyin gedək. Ə.Vəliyev.

□ Bəndivan olmaq1) bənd olmaq, məəttəl olmaq;
2) məc. qonmaq.
Can quşu xallarda bəndivan olur; Diriliyin zövqü ləb-dəhəndədir. M.P.Vaqif.

BƏNDFƏRMAN
BƏNDLƏMƏ

Digər lüğətlərdə