BACARMAQ

f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq. İş görməyi bacarmırsan. Şahmat oynamağı bacarmıram.
– Şəxs gərək elə bir iş tutsun ki, onu bacarıb yerinə yetirməyə qabiliyyəti olsun. C.Məmmədquluzadə.
[Qüdrət:] Gəmi vermirlər? Almaq lazımdır.
Almağı bacarmaq lazımdır. M.Hüseyn.

Etimologiya

  • BACARMAQ Əsli başa varmaq kimi olub: “işi sona çatdırmaq qabiliyyəti” kimi açıq­la­­nıb. Sonra bacarmaq şəklinə düşüb (danışıqda başarmaq forması indi də işləd
BACARMA
BACARMAMAZLIQ

Digər lüğətlərdə

гаранти́рованный замеря́ться миндалеви́дный неразложи́мый притоносодержа́тель разво́зчица развращённый сабота́жный хли́пание ядозу́бы арфи́ст вещество́ вре́дничать мордо́вский перезарази́ть суши́на турбострои́тельный полба gustable hologram pilosity scatteration междоусобный фен фигурка