BİCƏK

is. məh.
1. bax bic 2
2. Noxud.
3. Daha kiçik yaşda ikən doğan düyə, erkən doğan düyə.

Etimologiya

  • BİCƏK İki yozumu var: 1. El arasında vaxtından tez bala verən heyvan haqqında “bicəyinə doğub” deyirlər. Mənbələrdə bu sözü bic kəlməsi ilə bağlayırlar
BİCA-BİCA
BİCƏNGƏ

Digər lüğətlərdə

наце́ливаться по-абха́зски руба́ха-па́рень староде́довский тома́т-па́ста го́ру своротить за́работок ля́паться освежа́ть песо́чник клохтать предместье Стоходь exuviation leucopoiesis oenologist wishbone дырка игольчатый кругосветный медичка облить обшитый сонет укрывание