BİMÜRVƏT

fars. bi  + ər. mürüvvət

Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Ay bimürvət, çıxdı canım,

Müjganların tökdü qanım,

Sənə qurban Nigar xanım,

Ay bu gələn yar olaydı!..

               (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)

BİMÜRVƏT
BİNA ƏRƏB

Digər lüğətlərdə