BİNİŞAN

sif. [ fars. ] Nişansız, əlamətsiz; itkin, gizli.
Bəzi qövm və tayfalar [ağız ədəbiyyatından] savayı, özgə bir asar-əlamət zahir etməyib, öz nağıl və hekayələri və milli nəğmələri və məsəlləri ilə bir müddət dünyada ömr edib, sonradan binişan puç və zaye olub gediblər. F.Köçərli.

// Naməlum, yeri bəlli olmayan.
BİNİHAYƏT
BİNİYAZ

Digər lüğətlərdə