1. Dərin çayda, ya dənizdə suyun burulduğu yer; girdab.
2. Şiddətli külək, fırtına nəticəsində burum-burum qalxan dalğa, qar, toz; havada fırlanan qar.
Qar burulğanı hərlənir, dar küçələrdə dolanan Gülsənəmi tıncıxdırırdı.
сущ. 1. гургур (дерин вацӀун ва я гьуьлун яд элкъвер чка); 2. жинжи (къати, элкъведай) гарухъ галаз элкъвез-элкъвез хкаж жедай лепе, жив, руг; живедин
Tam oxu »Dilimizdə boramaq feili olub və “boran, tufan” mənalarını da əks etdirib. Burmaq, burulğan (burağan forması da qeydə alınıb) sözlərinin kökü bor (bur)
Tam oxu »i. 1. whirlpool, eddy; toz ~ı a dust whirl, an eddy of dust; 2. məc. vertex, whirl; qar ~ı snowstorm, blizzard
Tam oxu »I сущ. 1. водоворот: 1) вихревое движение воды в реке, море 2) перен. стремительное, увлекающее за собой движение; круговорот
Tam oxu »