BƏDE’TİQAD
f. və ə. 1) etiqadı dönük, heç şeyə inanmayan; 2) dinsiz, allahsız, kafir.
bədetiqad
bədetiqad bax dinsiz
I прил. неверующий II сущ. атеист, атеистка, безбожник, безбожница