BƏDZAT

sif.is. [ fars. bəd və ər. zat] Zatı pis, nacins, yaramaz, alçaq; hiyləgər, fitnəkar (bəzən söyüş mənasında işlənilir).
[Mollabaşı:] Çünki o məlunların əxbarı əksər ovqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və bədzatdırlar. M.F.Axundzadə.
Ax! … bu uşaqlar necə bədzatdılar! Lap deyəsən cin kimi bir zatdılar. M.Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDZAT bədzat bax nacins
  • BƏDZAT nacins — yaramaz — alçaq
  • BƏDZAT hiyləgər — fitnəkar
  • BƏDZAT dəcəl — nadinc

Etimologiya

  • BƏDZAT Farscadır: bəd (pis) və zat (əsil, nəcabət, soy) sözlərindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
BƏDUĞUR
BƏDZATLIQ

Digər lüğətlərdə

загумённый неторопко позаби́ться туфообра́зно южноамерика́нка выдира́ться заму́читься ка́тыш левобере́жье по-такси́стски печень chattel doss-down extra frustrate materialistically red antimony reroute toll абсорбироваться апелляционный недра неуживчивый понемногу фильера