BƏRAY

f. izafət birləşməsinin «üçün, ötrü» mənasında birinci tərəfi, məs.: Bərayi-mən mənim üçün, məndən ötrü; bərayi-ehtiyat ehtiyat üçün.

BƏRAVƏRDƏ
BƏRAYA

Digər lüğətlərdə