(Ağcabədi, Bərdə, Tərtər)
qayğıkeş. – Cülməqayğı arvadına deyir ki, xörəx’ pişir yeəx’, sıfrada xörək’ ha:zır olan vaxdı bir nəfər gəlir, cülməqayğıya deyir ki, qonşunun ulağı doğufdu, nə quyruğu var, nə də qulağı. Burda cülməqayğı əlin çörəx’dən çəkir deyir: “Bə bu qodux bö:üyəndə palçığa batsa, onu nejə çıxartmağ olar; onun ku quyruğuynan qulağı yoxdu, yiəsi onun harasınnan tuta bilər?” (Ağcabədi)