[Dərviş:] …Göy ot döşəyim, qara daş yastığım, enli yarpaqlar yorğanım idi.
// Döşəkcə.
[Xudayar bəy] çox təəccüb elədi ki, haman gördüyü qoca kişi əyləşib yuxarı başda döşəyin üstə.
Arvad kişini götürüb pəncərənin qabağında döşəyin üstə oturtdu.
[Dilbərin] yaşı yüzü çoxdan ötmüş qoca nənəsi Həcər isə döşək üstündə oturaraq yun darayırdı.
◊ Döşəkdə yatmaq məc. – xəstə olmaq, xəstələnmək.
İmamverdi baba döşəkdə yatırdı, azardan çox zəif düşmüşdü.