DÜŞHADÜŞ


1. is. Düşmək işi, kütləvi surətdə, dalbadal düşmə. Düşhadüş başlandı.
2. zərf Yerlik halda – düşən zaman, düşərkən, düşməyə başlarkən.
Kapitan kəndiri yerə atanda Tahir onu düşhadüşdə tuta bildi. M.Hüseyn.

DÜŞƏRLİ
DÜŞKÜN

Digər lüğətlərdə