DOĞRULTMAQ

f.
1. Gözlənilən ümidi doğruya çıxarmaq; verilən ada, göstərilən etibara və s.-yə layiq olduğunu göstərmək, sübut etmək, gerçəkləşdirmək. Göstərilən etimadı doğrultmaq.
// Bəraət qazandırmaq.
Zeynal öz yaramazlıqlarını doğrultmaq üçün mühitlərini ləkələndirməyə çalışan bir qrup adamlara mənsub idi. S.Hüseyn.
Maya haqqındakı ehkam Pərşanı bərk tutmuşdu.
Onu qızların nəzərində doğrultmaq istəyirdi. M.İbrahimov.

2. Belini dikəltmək, düz saxlamaq, düz qaldırmaq (çox vaxt “özünü” sözü ilə).
Kərim baba özünü bir də doğruldaraq: – Mənim atam da gözəl ovçu idi, – dedi. A.Şaiq.
Səfər kişi cəld ayağa qalxdı, özünü doğrultdu. Mir Cəlal.

3. Nişan almaq, tuşlamaq.
Bir daşa söykənib tüfəngimi doğrultdum. A.Şaiq.

// Yönəltmək. Arabanı yola doğrultmaq.
4. Əvəzini çıxartmaq (çox vaxt “özünü” sözü ilə). Qoyulan xərc özünü doğrultdu.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DOĞRULTMAQ DOĞRULTMAQ – GÜNAHLANDIRMAQ Yarməmmədi mühasiblikdən azad edək, hələlik qoyaq aşağı bir işdə özünü doğrultsun (M
DOĞRULTMA
DOĞRULUQ

Digər lüğətlərdə