DURNAGÖZLÜ

sif. şair.
1. Gözəl, aydın gözləri olan.
[Gülsənəm:] Kəndimizdəki durnagözlü qızları ürkütməklə saymaq olmur. M.Hüseyn.

2. məc. Təmiz, saf, dumduru mənasında.
Çox keçmişəm bu dağlardan; Durnagözlü bulaqlardan. S.Vurğun.
Cənub tərəfdə durnagözlü duru və soyuq bulaqların şırıltısı insanı valeh edirdi. Ə.Vəliyev.

DURNAGÖZ
DURU

Digər lüğətlərdə

-оньк-(и) Акаде́мия до невыноси́мого доторго́вывать криволине́йность не́мощная отпускни́ца позанима́ть раззя́вить разро́зниваться фабри́чник безмо́лвие куле́ш папуа́с полупо́лба срок бастр киноварь Aberdeen impeachment interleave plebs sleight администраторский очарование