DƏRUNİ

sif. [ fars. ] Ürəyə, qəlbə, daxilə, daxili aləmə mənsub olan, aid olan, məxsus olan.
…Ruhiyyat alimləri də başqasının ruhunu və başqasının dəruni xüsusiyyətlərini ancaq öz ruhi və dəruni xüsusiyyətləri ilə ölçmüşlər. M.S.Ordubadi.
[Nizami] Afaqın səsində təqib edilməkdə olan doğma ana dilinin o qəribə və dəruni musiqisini eşidib həyəcanlanır, bu dildə yaratmaq, bu dildə ötmək, bu dildə ağlamaq həsrəti qəlbini yandırıb-yaxırdı. Ə.Məmmədxanlı.

// Ürəkdən gələn, içdən gələn, səmimi.
Mədəndə işə girdikləri ilk həftədən bu balaca otaqda dəruni bir dostluq yaranmışdı. M.Hüseyn.

DƏRUN
DƏRVAZA

Digər lüğətlərdə

во́зраст десе́рт защи́тно мочего́нный поврежде́ние понома́рский бе́з толку заплесневелый зато́нчик изъясня́ться инстинкти́вно кровоха́рканье раку́шниковый секрета́рство троя́нский конь угнета́тель чишальной dern madding pluviometry simulator добудиться обременять развращаться семитический